¡Llegó el verano!
ACABÓ hace nada y ya ha vuelto. De que el tiempo a veces se pone loco como una cabra tenemos el ejemplo en la jornada de ayer y de otras que están por venir en esta semana. El lunes el termómetro llegó a los 24 grados a la sombra, que pueden ser 30 grados al sol. Pero lo mejor es que al echarse la noche no bajó contundentemente como suele ser habitual. A las ocho de la tarde teníamos 20 grados; a las nueve de la noche 19; y a las diez de la noche estábamos en 17. Y como además no se movía una hoja, le sensación térmica era muy agradable. Muchas, pero muchas, noches de julio y agosto no fueron tan benignas como la de ayer.
¡SI antes lo digo…!
Ya tenemos castañero, o para ser más exactos, castañeros.
Les cuento:
Ayer por la tarde, aprovechando el buen tiempo, paseaba por la Plaza de España, cuando veo en los soportales, casi en la esquina con Reina a un joven vendiendo castañas. Me dio en la nariz de que estaba debutando y como preguntando se llega a Roma, me acerqué y…
- Así que vendiendo castañas.
- Pues sí.
- Pero desde hace poco.
- Hemos empezado hoy.
- ¿Hemos?
- Sí, somos dos amigos los que atenderemos el negocio.
- Ya veréis como os va bien.
- Eso esperamos.
- Lugo, además llevaba mucho tiempo sin un castañero oficial; yo creo que más de diez años
Mientras hablábamos se acercan varias personas; se llevan un cucurucho lleno de castañas; precio, un euro.
La máquina de asar es muy curiosa, la han hecho los dos amigos que ahora la explotan y sigue teniendo el aspecto de una locomotora, pero con una tracción muy singular: se transporta empujada por una bicicleta.
Le hablo de la máquina de Lombao, de la que se hizo cargo Caritas a raíz de su muerte. El chico sabía de ella:”Intentamos comprarla nosotros, pero la tenía un coleccionista de fuera de Lugo que se negó en redondo a deshacerse de ella; no sé como llego a su poder”.
Al final me invita a castañas; yo se lo agradezco pero no, y cojo una para Bonifacio que está conmigo y lo celebra mucho. Le encantan.
LAMENTO no poder ser más explicito, pero no tardarán en enterarse oficialmente y yo diré “¿se acuerdan de lo que escribí el martes 27 de octubre?”.
Hasta dónde puedo y debo contar: Un lucense muy importante en el mundo de la comunicación, que ya está ocupando un puesto muy importante en un medio muy importante, pasará dentro de unos días a ocupar otro puesto más importante en otro medio todavía más importante.
Alguna pista más: He hablado de él varias veces en esta bitácora de la que según él mismo me dijo es lector habitual. Hasta aquí puedo contar. Y públicamente no diré más ni aunque me torturen; que no creo que lo hagan.
P.
ME llama Vicente Quíntas que fue Presidente de la Escudería Miño:
“Es que nosotros, y yo personalmente, tuvimos mucha relación con el general Sabino Fernández Campo. Ahora que ha muerto quiero recordar lo muy bien que se portó con la Escudería y con Lugo, pues fue el interlocutor más directo cuando invitamos a la Infanta Elena a ser Madrina de la Escudería para el Rally San Froilán, ofrecimiento que la Casa Real aceptó con fecha 13 de junio de 1986. Posteriormente seguimos teniendo contactos e incluso yo llegué a entrevistarme personalmente con él. Una gran persona, que acogió siempre de muy buen grado todo lo de Lugo y que probablemente, teniendo en cuenta que era uno de los grandes consejeros del Rey, no fue ajeno a que fuese el Ducado de Lugo el que se dio más tarde a la Infanta”.
DE los muchos espacios de participación que hay en los matinales de las emisoras de radio, el más divertido con diferencia es el que de diez a once se escucha en el programa de Carlos Herrera, que ayer lunes estuvo dedicado a anécdotas sucedidas en las bodas. Hubo para todos los gustos y gracias a eso me vinieron a la memoria dos situaciones relacionadas con Lugo. De una de ellas fui testigo con otras gentes de aquí; uno de los que estaba en el grupo con su esposa era el Director General de EL PROGRESO, José de Cora. La boda era de un lucense muy conocido a través de su familia y se celebraba en el Hotel Finisterre de La Coruña, con asistencia de gente muy variada e importante (uno de los invitados era el entonces Delegado del Gobierno en Galicia, el Dr. García Sabel). Los de Lugo nos quedamos en la platea y a nuestro lado habilitaron una muy grande que ocuparon más de una veintena de familiares de la novia. Ya cuando se sentaron, previamente se había servido un aperitivo, alguno de los familiares venía un poquito pasado de vueltas y antes de que se sirviese el primer plato se inició una discusión entre unos pocos, a la que se fueron sumando otros y otras mientras ya algunos levantaban la voz en exceso. Entre los de nuestra mesa empezamos a hacer una porra: ¿Llegarán a las manos?.¿Será en el primer plato?.¿Será en el segundo?.¿Será en los postres?. No hubo que esperar casi nada; cuando aún estábamos atacando las cigalas, uno cogió a otro por el cuello y amenazó con tirarlo a la planta inferior donde estaban la mayoría de los comensales; no hace falta que les diga que los de abajo unánimemente empezaron a mirar para arriba y los posibles afectados por la posible caída del cuerpo salieron echando leches de sus meses. El grupo nuestro, por otro lado, trataba de dejar claro que nosotros no teníamos nada que ver y con gestos más o menos afortunados y entendibles decíamos “a nosotros que nos registren, eso, esos son los guerrilleros”. Acudieron los responsables del hotel, después alguien de seguridad, llamaron a la Policía y por último puso paz el padrino, el padre del novio, persona muy querida por nosotros al que le aguaron la fiesta.
QUE los del PP gallego en muchas cosas son unos pardillos, no lo duda nadie. Yo podría poner más de un ejemplo; y además no escarmientan. Me hablan sobre algo que ha ocurrido en Lugo la pasada semana y no me dan tiempo a contrastar la cuestión, pero como la cosa no pasa de moda ni pierde actualidad, pido tiempo hasta mañana y mañana lo cuento. Un avance: la Xunta financió una cosa y la oposición se llevó los laureles y los aplausos.
ESCUCHO en la radio, que entre las dos centrales sindicales mayoritarias en España tienen alrededor de 180.000 liberados; según explican más o menos los mismos cada una; alrededor de 90.000.
ME llama desde Madrid mi hija Marta, indignada por una información que se ha distribuido por Internet relacionada con Lugo y con una persona a la que ella tiene especial aprecio. No tengo forma de contrastarla y me reservo la opinión, aunque tratándose de quien se trata dudo mucho de que tenga fundamente. Un partido político residual, de esos que ya no pinchan ni cortan, anda detrás de la “historia”. Quieren estar en el “candelabro” como sea y a costa de lo que sea. ¡Qué pena!.
CREO que en el número de hoy martes, EL PROGRESO publica un interesante reportaje sobre Pepe Beethoven. Cómprenlo antes de que se agote.
SIGUEN volcándose los comentaristas. Hoy vamos por cerca del centenar.
27 de Octubre , 2009 - 2:43 am
PACO RIVERA CELA :
Como siempre trasnocho (habría que decir: “Al que trasnocha… Dios le acocha”) creo que he sido el primer comentarista en saber tu noticia, hoy
27 de octubre de 2009, a la 1:27 horas, que dice lo siguiente…
“CREO que en el número de hoy martes, EL PROGRESO publica un interesante reportaje sobre Pepe Beethoven. Cómprenlo antes de que se agote”.
Por si acaso, Paco y familia, guardadme un ejemplar y enviádmelo a:
Sergio de Cabo Fernández
c/Valmojado, 77 – 4º C
28047 MADRID
Es posible que algun periódico más recibiré de algún que otro blogger. Lo
guardaré siempre como un trofeo y el mejor recuerdo de buena amistad.
GRACIAS, PACO Y A LA DIRECCIÓN DE “EL PROGRESO” POR TODO ELLO.
27 de Octubre , 2009 - 9:48 am
Paco
Lo compraremos .
27 de Octubre , 2009 - 10:03 am
Oye, que lo de ayer era coña, ¡qué voy yo a dejar de escribir aquí mis gilipolleces, alabado sea Dios! Mi Mónica sin leer a COMPLEJitos, pobre criatura, no, no. Y ese Alpargatas solo ante el peligro, no, no, quita, quita.
Sólo trataba de putear un poco a Centolo, porque claro, el tiene violinistas dispuestos a ayudarle, pero si yo se lo digo a mis Pretorianos me mandan a paseo.
Efectivamente Paco, el rockero suave -¡pero rockero!- aparece en la contraportada de El Progreso de hoy y, efectivamente Paco, Pepe es el señor al que había visto durante el San Froilán paseando contigo y con Bonifacio.
Una cosita más Paco, nosotros leemos tu blog para enterarnos de lo que pasa, no para enterarnos de lo que no nos enteramos que pasa que otros sí se enteran y tú no puedes contar. El primero supongo que es Jenaro, pero el segundo ni pajolera idea chico.
27 de Octubre , 2009 - 10:03 am
Nada, otro que no cambia la hora.
27 de Octubre , 2009 - 11:07 am
Asunto entrevista Pepe.
No tengo posibilidad de encontrar el Progreso por aquí cerca .
Agradecería que si alguien me la puede escanear y mandar a ainda1@hotmail.es . Le estaría eternamente agradecido .
saludos .
27 de Octubre , 2009 - 11:20 am
No se puede descargar Le Retro en PDF?
pplf
27 de Octubre , 2009 - 11:45 am
pobrecita la hjia, tiene un amiga que cobra un paston, la han nombrado concejala (no se sabe para que o si por ser familia de quien es) y encima la va a llamar el fiscal porque no se porta bien y hace cosas feas.
Yo despues de lo de castro de rei de ayer me iria buscando abogado penalista, avisadla que la pobre no se entera de nada (o si se entera y parece como si no se enterara, uf que lio)
27 de Octubre , 2009 - 12:21 pm
Ya me facilitan la entrevista a Pepe . Gracias Luis
27 de Octubre , 2009 - 12:32 pm
SEito :
Querido, no sabía yo que a Jarabolos de Mar os llegaba “El Projreso”. Hmm
Bueno, si tenías una imagen estereotipada de Pepe “Beethoven”, ahora la
tienes “prensada”. Si he salido “fotoajénico”, lo siento… yo soy yo y mis
circunstancias fetales (eh, esto suena a Ortega y Gasset, menos lo de…
fetales, claro) que, en mi rostro dejaron huellas fatales. Guapo que es uno.
27 de Octubre , 2009 - 12:47 pm
A García Sabell, le falta una L.
27 de Octubre , 2009 - 12:49 pm
COMPLEJitos :
En Peñafiel… me llamaban “Pepito el rápido”. Pero, anda que tú… me has
ganado la carrera… y, encima, me has vuelto a ver, aunque esta vez en
prensa… ¿Han mejorado (“optimizado”, como dicen ahora) mi imagen?…
Efectivamente, tío, era yo (como todos los Alesandi) un rockero suave…
(a soft rocker), ¡pero rockero!, como bien dices en tu comentario. Gracias.
Bueno, Complej, el Blog va de “pulcra madre”… pues nos llegó el verano.
Cantemos: Ya llegó el verano, ya llegó la fruta, ya llegó la madre de los…
27 de Octubre , 2009 - 12:56 pm
CENTOLO :
“Hay que tener amigos, hasta en el infierno”, dicen. Pero tú tienes más que
eso, violinistas que tocan “il violino” que da “piacere” (ra-ta-ta-ta-ta-ta-tá)
y que, “subito”, il tuo Luigi, te ha escaneado el reportaje… Espero que les
caiga “bene” a tus violinistas y no me confundan con “mafioso non grato”.
27 de Octubre , 2009 - 13:09 pm
PACOLASFUENTES :
PCLF… Si te refieres a descargar documentos formato PDF, clica aquí…
http://adobe-reader.softonic.com/
P.D. El programa (gratis) es última actualización Adobe-Reader 9.2
27 de Octubre , 2009 - 13:16 pm
Ostia, hablando de lo de ayer, el Luisito Lamas cobra 100.000 euros al año!!!!! Lo que es tener amistades y saber pirulear, Virgen Santísima y todos los santos del cielo
27 de Octubre , 2009 - 13:43 pm
Unha tuna de cativos non é unha grande tuna. Pero pode ser unha tuna de mérito. Aquela dos Maristas, tampoco o era.
Os que por alí andabamos, era por familiar querencia, por mandato colexial, ou por incapacidade para montar un “conjunto”.
Molaban os da pandeira. Que brincaban por diante, facéndoa soar con tódolos osos do corpo en cada viravolta. Tono Ares Gay, e Gonzalo Tejeda, facían as delicias das nenas coma pinchacarneiros.
Na primera bancada sentaban os pequerrechos, con bandurras que chiaban ó paso de escintilantes púas, e guitarras que prestaban o LaReMi -en maior ou menor-, recalcitrante compás da meirande parte das pezas.
Nas dúas soleras de enriba -e de pé-, formaba xente mais bregada -algún xa sabía poñélo Fa-, ou mais alta -por ter dado o “estirón”no pasado verán-. Ahí andaba Jose Antonio Mourelle.
E no cumio, meus, estabamos a morralla.
Mariano cantaba canda Carlos Saa e outros catro, o Gerardo portaba o estandarte da rondalla, e libraba dos ensaios por non ter que afinar en demasía o asunto. Pero eramos Jose Antonio Fernández López, e mais un servidor, as verdadeiras figuras da Última Fila. Nós, tocabámolo triángulo.
Sí, sí, ríanse vostedes…Porque todo o mundo pensa, cando se fala do triángulo, no cociñeiro chino de Bonanza. Aquil que chamaba polos Cárgüai, cando a comida estaba lista na Ponderosa. Pero maese Ludwig pódelles dar razón, da dificultade intrínseca que acarrea estudar os dous anos preceptivos para interpretación.
Vamos, que calquera pode pensar que chega con darlle co palitroque a un cateto ou a outro, para ter un Sibemol correcto. Pois non. Que a cousa muda de escala, se rañas na hipotenusa. Amais existen triángulos equiláteros, e isósceles. Os escalenos están en desuso dende Wagner, xa que logo se pensa que foi o exceso diste instrumento, nas Valquirias, o que levou a Hitler a invadir Polonia dun día para outro. Arrebato xeométrico, lle chamaron.
E o Jóse e mais eu, tiñamos moito oído no asunto das áreas, ou árias, que asemesmo lles dicían.
Mágoa non ter algunha gravación no you tube, da versión que facíamos daquela peza, que remataba:
” …Y un repique de campanas, y un repique de campanas…
( triángulo áulico: tin, tin tin), cuando yo te rondo a tí.”
Emoción a esgalla no auditorio, polo noso “solo”.
E se, cos anos, mudei de instrumento, non foi porque cansara dil: É que ás mozas, non lles arrebolaba. Xa se sabe. Falla de sensibilidade, propia da xuventú.
27 de Octubre , 2009 - 14:12 pm
Yo sigo diciendo que despues de lo de Castro de Rei, hay muchos que estan temblando por si le salpica algo, o por si la jueza sigue teniend ganas de mambo. Y esta todo conectado, lo que es la casualidad: los marrroquies muertos de hambre y esclavizados del piso de Armando Duran, los 3 quincallos del menudeo que quieren que les quite una multa, la trama de Trafico, los imputados por la quita de multas, y de esos imputados los que “presuntamente” hacen cosas feas en sus Ayuntamientos. Seguira este proceso encadenado???
Complej estamos al pie del cañon
27 de Octubre , 2009 - 14:19 pm
Yo tambien creo que es Jenaro Castro al que se refiere Paco. Por cierto muy socialista durante mucho tiempo, y desde hace un tiempo ultracritico con ZP. Solo hace falta leer su pagina dominical de EL Progreso
Por cierto, comentar que para que el Progreso tenga una edicion on line tan limitada es mejor no tenerla. No se pueden ver la mayor parte de las secciones de papel, las noticias que sacan estan sin actualizar, la navegacion es nefasta, el formato ya no te cuento… en fin, si el objetivo es que como otros la tienen, nosotros no vamos a ser menos, sera lo de siempre, hacer las cosas a medias.
Aun me acuerdo, y no hace mucho, cuando lo unico que se podia mirar en esta web era el periodico del dia anterior¡¡¡¡ nada mas. Todo al instante, al ultimo minuto, no se dan cuenta señores mandamases que la edicion online de un periodico no sirve para saber lo que sacaron en la edicion escrita, sino que es un complemento y un refresco de las ultimas noticias que por motivos obvios no puede salir en el formato tradicional???
En fin, eso
27 de Octubre , 2009 - 14:33 pm
Es que tocayo (me refiero a Paco Rivera). Estamos entrando no veraniño de san Martiño (de Tours), o 11 de novembro. Nesta tempada sempre hai , cando menos polo día, unha moi boa raxeira.
27 de Octubre , 2009 - 14:44 pm
Había cerrado su corazón al amor, era “feliz” en su matrimonio,un buen día leyendo los anuncions por palabras en el periódico encontro este “se busca ……. incorporación inmediata”, ella trabajaba, no lo necesitaba, pero había una oscura atracción en ese anuncio, cogió el teléfono y llamó, concerto una entrevista para el viernes siguiente “no sabía que aquello sería su perdición”. Puso sus mejores galas, pinto la raya del ojo y con paso decidido acudió a la entrevista, tan pronto lo vió ……, su sonrisa, su mirada, sus gestos…..no sabía dónde se estaba metiendo.
El la estudió a fondo, y la colocó en el sitio que le sería mas adecuado para sus intenciones.
Ya llevaba dos años en su puesto, cumpliendo con sus obligaciones cuando un día estando ella de espaldas a él, sintió su mirada recorriendo su cuerpo, no podía ser”estaba casado”.
Un año tardó en conquistarla, le grababa cintas con sus arias favoritas, canciones de amor, la halagaba con palabras bonitas, ella se resistia a ello, su cabeza le decía “no, no caigas” pero el se estaba ganando su corazón.
Un caluroso día de verano, con el cartel de “Cerrado por vacaciones”, (aprovechando para hacer unas pequeñas obras, de las cuales ella estaba a cargo), el la llamó y le dijo que tenía que arreglar un asunto de papeles con ella, le dijo que fuera a su casa, (ya que en el negocio había obreros) aprovechando la ausencia de su mujer, le llevo la mano a su pecho, y le susurró con voz melodiosa, no hago otra cosa que pensar en ti, mi corazón late a mil por hora cada vez que te veo, “Dios, dónde se había metido”……..
27 de Octubre , 2009 - 15:29 pm
Lucense en Madrid
Pepe Beethoven:
Acabo de comprar El Progreso en la Puerta del Sol y solamente quedaba un ejemplar en el quiosco que habitualmente lo hago. La entrevista está en general bien, pero pienso que la periodista Luisa A. Garavito, tendría que extenderse un poco más y dedicar la pagina entera o media pagina ya que te lo mereces por tu larga experiencia musical y el alto nivel de cultura que tienes.
Saludos desde Puerta de Toledo.
27 de Octubre , 2009 - 15:54 pm
Totalmente de acuerdo contigo “Alpargatas”, en lo de la web, aunque no creo que sea Jenaro que, por cierto, tiene una pequeña colaboración en la COPE un poco antes de las 8 de la mañana.
Con respecto a lo de Castro de Rei, no considero capacitados a los detenidos para cometer un desfalco a gran escala.
27 de Octubre , 2009 - 16:26 pm
NISAK:
Por lo que se deduce de tus palabras, los de Castro de Rey son unos bobalicones que todo lo más que pueden hacer es cargar a la cuenta del Ayuntamiento el bocadillo y la cervecita de las once. Así que, ¡ponganlos inmediatamente en libertad!. De lo contrario llamaremos a las hijas de Zapatero
27 de Octubre , 2009 - 16:30 pm
Por ahora no sabemos ni de que les acusan, asi que tranquilidad. Que igual sigue la misma senda que otras operaciones policiales-judiciales que hubo en nuestra provincia en los ultimos años, que lo unico que tuvieron fue mucho ruido en la instruccion y pocas nueces en el desenlace
27 de Octubre , 2009 - 16:38 pm
Voz, belleza y sensualidad.
http://www.youtube.com/watch?v=W8D3KwqLDdQ
27 de Octubre , 2009 - 16:52 pm
http://www.youtube.com/watch?v=dSx5LORG_QI
27 de Octubre , 2009 - 16:57 pm
http://www.youtube.com/watch?v=a81AGfl0JOY
27 de Octubre , 2009 - 17:21 pm
uffffffffffffffffffffffff.
el siguiente el concello de lugo.
pusieron al zorro/a a cuidar las gallinas y pasa lo que pasa o quizas no , no se menudo lio
27 de Octubre , 2009 - 18:11 pm
http://www.youtube.com/watch?v=wDQjDIxKeSA
27 de Octubre , 2009 - 18:18 pm
No sé si sabe Paco que ya se parece a Cicerón cuando le decía al etarra de Catilina: “Te acuerdas, Catilina, cuando tal día dije en el Senado que tal día ibas a … ” Claro que el contexto es en positivo. Veré si veo el papel. Saludos.
27 de Octubre , 2009 - 18:57 pm
La muerte, esa paciente que espera al final del camino, le seducía.
Impulsiva, hizo el amago de acercarse…y tocarla, sentirla vecina.
(Los restos de un nonagenario serían más útiles a la ciencia, que la paternidad de una mujer dificil de domar)
Subió al campus, donde cachondos graduados intercambiaban apuntes con caladas de canutos.
Una amanita faloides (cicuta de sombrero rojo), entre rayos de luz provocaba.
La estrujó entre las palmas, escuchando el masticar de los dígitos. Olfateó el ácido otoñal. Avanzó la lengua………y vió a la parca con guadaña
- No eterna, solo me entrego a los brazos que sonríen
…..En un regato lavó sus manos restregandolas con hierbas. Y no pudo controlar lamer su izquierda
La muerte seguía estática.
* A un padre……………por su apellido
27 de Octubre , 2009 - 19:01 pm
Dejémonos de hipocresías, la corrupción es un problema transversal. Lo que diferencia a los partidos políticos es la forma de proceder cuando un caso afecta a un cargo público propio.
Lo primero, presunción de inocencia, para los de Castro de Rei y para cualquier otro. Si resultan formalmente imputados, baja de militancia, a petición propia o de oficio. Así procedió el PSOE en el caso del ex-Subdelegado del Gobierno, quien además, en un ejemplo de coherencia, presentó su dimisión ante el Ministerio de Administraciones Públicas de forma voluntaria. Y así no procedió el PP de la Comunitat Valenciana.
En la Administración Local es evidente que están fallando todos los controles internos y externos. Y como la Justicia entre a sangre y fuego, nos vamos a divertir.
Hace tiempo que vengo denunciando que la web de “El Progreso” sólo sirve para acceder al blog de Paco. El que quiera saber qué pasa en Lugo y resto del planeta, que se abstenga, pierde el tiempo.
27 de Octubre , 2009 - 20:12 pm
Claro: Yo no defiendo ni acuso a nadie, solo doy una opinión personal, ni pido su libertad ni sé a que viene lo de “las hijas de Zapatero”.
Y sigo estando de acuerdo con “Alpargatas” y “COMPLEJitos”. Me parece que mucho ruido y pocas nueces, apuesto a que todos los detenidos salen en libertad sin cargos, y a propósito, me parecieron muy coherentes las declaraciones tanto de los responsables regionales del PSOE como los del BNG y completamente fuera de lugar la del representante del PP. Parece ser que se investiga también a la Mancomunidad de Concellos da Terra Chá y ahí hay concellos de todos los colores políticos, ayer fueron a Cospeito donde gobierna el PP con holgura.
27 de Octubre , 2009 - 20:43 pm
Pues si que hace calor.
http://www.youtube.com/watch?v=4xrhcQcAJSI
27 de Octubre , 2009 - 22:02 pm
En cuanto a periodistas Jenaro tiene muchas posibilidades, no olvidemos a Pedro Revalderia, ha pasado con un gran carrerón por varias cadenas y aún sigue escalando , merecidamente, pero , hay muchos más en Madrid, y el que esto escribe es padre de una periodista en Madrid. Ella no es seguro .
Paco sabrá. Hace bien no hacerlo público, de momento.
! Hagan quiniela señores ¡
27 de Octubre , 2009 - 22:21 pm
Hoy vi a Don Pepe y su interviú en El Progreso, diario local. Yo me imaginaba….. ¡digamos verdad!…. que iba salir en esa del destape luciendo sus encantiños de Peñafiel, pero no. En la interviú sólo se le veían las manos con el aro del STOP y media cara de perfil……..cara de marfil……..las teclas de su piano en blanco y negro y muchas muuuuchas letras rodeando la pieza…….que ojalá fuera Suspiros de España.
Ya me parecía a mí que Don Pepe no se iba vender al destape ni al taparrabos, pues los roqueros mesetarios son duros como las piedras de moral, y sólo se destapan el espíritu y la pata bailona….con la que tanto habrá troulado!!! en sus 69…….. años de vida. Ahora que sé que estuviera, como yo, en la emigración…….aunque él piando y yo cocinando…..me cae Don Pepe de rechupatecañón. Además yo no pude aprender el vasco y el aprendió el belga…que bien se le nota por el blog. Y además eso que cuenta de que fuera traductor en correos, venga a destripar señas poco alfabéticas y así……..Y la colección de sellos que tendrá………seguramente todos ordenaditos, para ver paisajes y monumentos.
Mucho sentí que no me saludara en la interviú y a los demás escribidores del bloc, pero estoy segura de que nos dedicaba la pieza que tocaba en la afoto, aunque no se oyera
Don Pepe, es usté muy guapetón, pero muuuucho más en cuerpo presente
27 de Octubre , 2009 - 22:23 pm
ANA MARÍA :
Bonito nombre. Ana y María. Desde luego no te falta ninguno, pues tienes dos. Lo mismo me pasa a mí: José Sergio. Estoy bien servido. Y mi alias,
también: Pepe “Beethoven”. Pero, querida, tenemos algo en común… No
se nos pasa ni una tilde… Si los perfeccionistas literariós estuviéramos en
la política… ¡no pasaríamos nada! Corregiríamos a todo dios, fueran de una u otra tendencia… “Oye, mira, te has comido 1 € aquí… Pónlo”… Ah, y si fuera médico: “Oiga, doctor, aquí le falta un punto; póngalo, por favor”
O bien, si fuera un banquero: “Aquí le sobra una letra; bórrela” ¿Te gustó?
27 de Octubre , 2009 - 22:29 pm
ANA MARÍA :
Bueno, ahora me autocorrijo: puse una tilde en la palabra “literarios”. Vale
P.D. Aunque mi anterior comentario es una “boutade” personal (me gusta
crear, como hacen algunos bloggers: Dosita, Honorio, Trifón, etc) no es mi
especialidad, pues no paso de poetastro. Lo mío es la música… Un saludo.
27 de Octubre , 2009 - 22:43 pm
El blog de PEPE “BEETHOVEN”
Querida/o… Aunque has sido sensible al escribir con minúscula “El blog de”
lo cual te agradezco… no acepto este Premio Naboel (aunque lo entiendo)
porque el Blog, por antonomasia, es de El Progreso y el concesionario D.
Francisco Rivera Cela. Además, ambos no podemos competir… porque tenemos puntos comunes: él es comunicador y músico (canta boleros) y yo soy músico (pianista) y comunicador-colaborador en el Blog de Paco R.
P.D. Ostia (sin “h”) fue una ciudad-puerto de mar en la boca del río Tíber.
27 de Octubre , 2009 - 22:47 pm
No me recordaba de decir que Don Pepe fuera el autor de La Cornamusa…………..ai, él siempre tan tauromático, hasta con las musas……el primer himno que se compusiera nunca dedicado al Cuerpo…..de Correos y Telégrafos. Yo tengo aquí un lin ( o algo así) por si ustedes quieren escucharlo…..y muchos datos de su biografía de artista-tocador-compositor. A ver si los desmemoriados del Cuerpo ese le dedican un sello con su efigie y puede seguir Don Pepe trotando mundos y haciendo posada en un buzón.
Ahí les va
http://www.amigosdeltelegrafo.es/288801/index.html
27 de Octubre , 2009 - 23:05 pm
PEPE “BEETHOVEN”
Acabo de ver tu foto en El Progreso. Eres mejor de lo que te imaginaba. Para tí esta canción. Sí, ya sé que está en inglés . creo que el estribillo en castellano, eso de …toca otra vez viejo perdedor…, no va contigo.
http://www.youtube.com/watch?v=r6Qo2Ibq0pw&feature=PlayList&p=3058D291B4FD5E75&index=0&playnext=1
27 de Octubre , 2009 - 23:07 pm
Pepe
He leído la entrevista en el progreso de hoy , la cual me ha remitido un amigo por e-mail . También he visto tu foto y te aseguro que a pesar de los años transcurridos te hubiera reconocido perfectamente por la calle .
Felicidades Pepe
27 de Octubre , 2009 - 23:09 pm
Pepe
Hpy me he hartado de pisar alfombra roja, recordando que la estrella eres tú y que debajo también estuvieron tus pasos, junto a los primeros que daba, supongo, la SEMINCI . Iré al campo Grande a pasear la cena menú;los campesinos, lo sabe bien Dosita, siempre tiramos a los orígenes, auqnue en este caso sea una maravilla adornada y llena de pavos reales , fuentes, etc . Pavo soy un rato, por lo que a ver si se me pega algo más de esos bichos, que en la infancia, eran un reclamo de nuestro Parque de Rosalía junto al con el mapa de España . hora ni Mapa ni vistas .
27 de Octubre , 2009 - 23:29 pm
¡Jung-Bee!
Mientras estoy recostada en tu diván, juego con un pelo lacio, suave y entrecano…..
Te miro…y el dedo corazón resbala por mi frente…se encarama por la nariz, entrecierro los ojos, y a la par que mis labios se conectan, la respiración se me hace profunda…………………¡estoy embriagada!
Extiendo la mano buscando tu ayuda…..y la izquierda………la izquierda juega con lentitud bajo la gasa de mi falda………
¡JuuungBee! ¿estoy inmersa en un profundo abismo?
27 de Octubre , 2009 - 23:40 pm
A María de Magdala .
Ay María … María . Estoy dos o tres días fuera del blog , rodando todo tipo de escenas y cuando vuelvo te encuentro colgada del brazo de un tal Honorio y otra señora que os acompaña. Que poco han durado tus promesas de amor eterno . Ya notaba yo un dolor intenso en la cabeza.estos últimos días . Pensaba que era de beber pero no ,era la cornamenta que me estabas poniendo.
Es lógico que prefieras a Honorio , pues solo su nombre impresiona . Sugiere nobleza , honores y prevendas , todo lo cual parece que te ha deslumbrado . En cambio yo soy un pobre actor secundario , en realidad un payaso de la escena . Creo que me retiraré definitivamente a mi casa de Beverly Hills y me pasaré los días tumbado en la piscina maldiciendo mi suerte,
Aunque no te lo merezcas , siempre tuyo.
Dani
27 de Octubre , 2009 - 23:57 pm
PACOLASFUENTES :
Respecto a descargar actualización Acrobat Reader 9.2.0 también puedes
descargarla, bajo Licencia gratis, desde este sitio…
http://www.uptodown.com/buscar/acrobat-reader-9.2.0
Hoy la he “bajado” y la he instalado, REINICINANDO el PC (cosa siempre conveniente). De todos modos, si se tiene ya instalada una versión vieja…
la misma firma Acrobat Reader suele aparecer, para instalar actualización.
27 de Octubre , 2009 - 23:58 pm
María: Pepe dice que hoy tiene muchas vergüenzas y que lo del yotuve no se le da muy allá. Mencarga que te envía ésta, para que la escuches en la cheslón. Hoy está de día, y hay que complacerlo.
http://www.youtube.com/watch?v=p__Zb6d1izo
28 de Octubre , 2009 - 0:00 am
El REAL MADRID bastante bien. Joderrrr 3-0 al descanso contra un equipo de 2ºB
28 de Octubre , 2009 - 0:04 am
¡Larga vida a Florentino!
28 de Octubre , 2009 - 0:08 am
Eso es el ejemplo de que un iluminado con dinero que cree saber de futbol no puede crear un imperio teledirigido como si fuera el PC Futbol. Que Verguenza van 4-0
28 de Octubre , 2009 - 0:09 am
Resulta curioso lo del blog; lo de las personas, como se conocen y saludan… y se conecta la simpatía, al albur de la casualidad. Paco Rivera inicia la aventura cibernética (increible en él) y, poco a poco, la necesidad de hablar, de comunicarse, de conocerse… se abre camino en esta pantalla milagrosa. Y descubrimos nicks y aprendemos, sin prisa pero sin pausa, a cogerles aprecio…tal vez cariño. Y hete aquí que aparece PEPE “BEETHOVEN” (SERGIO DE CABO) y, ¡cómo no! nos hace partícipes de la magia que le quiere desde hace mucho…y tenemos la dicha de conocerte…de tratarte…y de quedar “prendaos” de ese “algo” diferente y extraordinario que todo tú atesoras.
Oye, Pepe, te echo de menos. Me encantaría que vivieses en Lugo, y poder disfrutar de tu afabilidad, de tu parloteo inteligente…de las muchas aventuras y anécdotas de una existencia ancha… y espero, de corazón, muyyy, muyyy larga.
Un fuerte abrazo querido maestro.
28 de Octubre , 2009 - 0:19 am
Dani, Dani, Dani…no me atormentes que aún no salí del marasmo del diván
No hago promesas eternas. En Hollywood, una se entrelaza en amores con la misma facilidad que cambian los guiones.
El papel de “Meiga” y el de “Becaria” volveré a interpretarlos contigo en tantos remakes como desees
¡Dani!…¡contestamé!…..¿qué nuevo film tienes para mí ahora?
28 de Octubre , 2009 - 0:23 am
Oye Dani.
Qué María nos aprecia, hombre!.
Esta linda magadalena se me antoja un bimbocao rebosante de dulce choco… Lógico su éxito.
Nada de celos, eh.
28 de Octubre , 2009 - 0:28 am
María
Y además ahora ,la escena del diván? .Te voy a dar el papel de conejita del Play-Boy
28 de Octubre , 2009 - 0:29 am
Burr…
Nos ha puesto los cuernos .
28 de Octubre , 2009 - 0:32 am
TRIFÓN CALDERETA :
Ay, meu… Non pasabas do triángulo áulico… Aqueles hirmáns Maristas non
souperon ver o teu valer musecal… Erais unha Tuna Infantil “colexiada”…
con capa, pero sen espada… Cantabais e tocabais “As cintas de mi capa”,
sen ser tunos i menos tunantes… As nenas non vos daban as suas cintas…
¿Qué carallo facían convosco aquiles hirmáns Maristas?… ¿A qué xogaban?
Eu creo que, sen menoscabo da múseca, facíaiso parvo… Ningunha nena
namorábase de vos… Bó, algo fixecheis: aprender a tocar a mandolina, a
guitarra, a pandereta mailo triángulo… pero non aprendicheis a ser tunos.
28 de Octubre , 2009 - 0:39 am
Tal cual.
http://www.youtube.com/watch?v=Jp2GLhYaUYE
28 de Octubre , 2009 - 0:41 am
¿”Poca verguenza” Dosit?, ¿eso es lo que diagnosticó?…..Perdí la “verguenza” cuando pasé de una alta cuna a una baja cama, como cantaba la tal Cecilia
El yutub está tan nublao como el ojo clínico del psicoanalista:
…más que Sofía Loren -me dice el pavo de ese trío
¡¡¡VITTO-CARLO-CENTO!!!, este JungBee es mi ruina
28 de Octubre , 2009 - 0:43 am
E logo, Débito? E por riba, co fillo do Teodosio
28 de Octubre , 2009 - 0:47 am
Burr..
¿Quién ese Carlo? . Otro tío aquí . No tiene remedio.
28 de Octubre , 2009 - 0:48 am
Dani.
Aprovechando la idea de JUKE, dediquemos a María esta sintonía.
http://www.youtube.com/watch?v=1QyQ8k99GfE
28 de Octubre , 2009 - 0:53 am
Para el encargado de poner en hora el reloj del blog.
http://www.youtube.com/watch?v=KOSX4mY4KdE
28 de Octubre , 2009 - 0:53 am
¿Cómo que os aprecio Burr?…¡Os quiero con un tirititan-tan-tan…..!. Así me suena el corazón c’a vez que os veo.
Tengo tantas ganas de veros pa echar unas risas, que cualquier día aparezco de súpeto como diría Triff…¡cualquier díita!
Dejaros de cuernos, que hago paseíllo con los toreros
28 de Octubre , 2009 - 0:57 am
No te fíes Burr . Está posesa .
De acuerdo , la de Juan Pardo dedicada .
28 de Octubre , 2009 - 1:01 am
vENGA, Dani, si esta chica es tan linda como:
http://www.youtube.com/watch?v=VfJAvIA9aJY
28 de Octubre , 2009 - 1:02 am
PACO SILVOSA COSTA :
Paco… cando falas ó teu “tocayo” do veraniño de san Martiño, espero que
Raxoi teña isa boa raxeira xantando raxas de raxo… Pero o problema virá
antes de que chegue o 2 de novembro, xa pasado o “Tránsito de Saturno”,
é dicir o 31 doutubro, cando os “pijos” españoles celebren o Halloween (ou
“All Hallow’s Eve”, a vespra de Todolos Santos) facendo o parvo cas suas mascaradas… Pois que teñan moito coidadiño co noso Día dos Defuntos…
porque os mortos teñen a lúa chea… e xan están ata os osos de que lles
fagan mofa cas espantalladas extranxeiras… ¡Fora isa “american way life!
28 de Octubre , 2009 - 1:03 am
Burr
Me acuerdo de cuando la rodé . Y la niña también era meiga .
28 de Octubre , 2009 - 1:04 am
(María: estes nin se enteran)
Para Débito: CARLO da Ponte… Non era moi bonitiño, pero casou ca Sofia. E se levara un J diante da súa gracia, ela sería agora raíña.
(Dixen ben, María?…ou era marisqueiro de Malpica?)
28 de Octubre , 2009 - 1:06 am
MATILDA, por supuesto.
La Transbull se la dejamos a Dosita pa que la meta en un cortello.
28 de Octubre , 2009 - 1:08 am
INDIA :
Bravo, India… No olvido tu poesía, pero ahora con tu prosa… estoy más a gusto… pues sabes perfilar los personajes… Breve pero buena tu prosa…
Si sigues así… alcanzarás a Honorio y a Trifón. Incluso te pareces a éste.
28 de Octubre , 2009 - 1:09 am
Dosita
Usted es una buena mujer . Gracias me ha aclarado lo de da Ponte , claro como era rico .
Y si fuera marisqueiro que traiga percebes .
Cuidese Dosita. Ya sabe que en el blog le tenemos un respeto .
28 de Octubre , 2009 - 1:11 am
¡Ay mi Vitto, que te pongo la mano encima, y de un estirón haces canasta!
¡Vale Burr!, esos besos que dice el Juan me repasan el carmín comisura a comisura
¡Juk!, por bulerias con la Martirio la cresta ilíaca se me acompasa
¿Pá que sirve la verguenza Dr. JungBee?…..Eso es antro-pología
Voy de nuevo al yutub, que el diván empezaba a escocerme…
28 de Octubre , 2009 - 1:14 am
Cachiendiez.
28 de Octubre , 2009 - 1:17 am
(O Pepe aínda vai pola hora de Canarias. Cando entre neste fuso xa se lle pasaron as vergonzas)
28 de Octubre , 2009 - 1:20 am
Pepe lleva su ritmo. Eso de la timologia das palabras e moi complicado.
28 de Octubre , 2009 - 1:32 am
A Dosi deitouse. Di que isto vai subindo de voltaxe e ela é “ofrecida” e non quere que lle alcancen os calambres.
Burrrrrrrr. Xa llegou a señorita Tránsburg, ou tránsfuga ou como sexa. Temo-la aquí, no cortello, de moi mala leite (a nosa non; a noso é do mellorciño)
Débito: iso de metelo no cesto dunha vegada, eille moito. Teña coidado coas Marías non mais. Onde poñen-lo ollo…¡enfían!
28 de Octubre , 2009 - 1:33 am
Hacía tiempo que no repasabamos “Golfotemática” chicos.
Dosit, tu que le pasas apuntes a Bee, dile que lo quiero mujer, dile que tengo un “begardo@…” y le voy a enviar una foto pá que vea que soy de ley, ¡de ley gitana chacho!, de la que jura besando el pulgar…
…y a tí CentoVitto tambien te tengo el “aindo…”. Aínda nos vamos a correr unas cuantas juergas…..¡deja que pasen los difuntos!
A Beethy lo asusto cuando largo. ¡Muchachón, que una está ya acostumbrada!
Suena “Maná” en la favela
28 de Octubre , 2009 - 1:35 am
LUCENSE EN MADRID :
Amigo… también compré, pero dos periódicos del Progreso, instigado por
mi “ninfa constante”, en Gran Vía… Resulta que yo iba vestido IGUAL que
en la foto del Círculo… y, conste, que no lo hice a propósito… ya que sólo
esperaba de Paco y familia, de Marina, de Yeta (aquí en Madrid) y de mis amigos de Lugo FERNÁNDEZ Y LÓPEZ, Taller Electromecánico, me enviaran
una hoja (la última) del diario martes 27. Cuando la Sra expendedora me miró… se le abrieron los ojos, diciéndome: ¡Ah, pero si es Vd. el pianista!
Fue un mediodía expléndido para mí, para mi mujer y para esa señora…
Veo que, también lo fue para tí… porque tuviste ¡uerte! de encontrar el único ejemplar que había en el quisco de Puerta del Sol. Bueno, respecto
a la entrevista… te diré que no me entrevistó una periodista (Luisa, como
tú escribes, por error), sino un periodista: Luis A. (¿Angel? ¿Antonio?…)
Estoy de acuerdo que el texto fue corto (aunque él, durante la “interview”,
me hizo muchas preguntas, con sumo interés, al igual que contínuas fotos
por parte de Sebas, en el Salón de Columnas) pero entiendo la limitación…
que les viene impuesta por necesidades de tipo comercial… Otra vez será.
Agradezco tu honesta valoración hacia mi persona, al igual que a todos los
bloggers (hayan o no comentado la entrevista) y, por supuesto, a los dos periodistas y resto de la redacción de El Progreso que la han hecho posible
28 de Octubre , 2009 - 1:43 am
Boas noites
28 de Octubre , 2009 - 1:44 am
¡¡¡DOSI!!!, te quiero por lo que me haces reir.
Imos munguir isas vacas ata que queden anorexicas, logo facemoslle cartos no playboy do Vitto, c’as coellas -dín- non ajuantan moito
…bendita sea la coincidiencia que nos puso en el camino -sigue “Maná”
28 de Octubre , 2009 - 1:52 am
oYE, PUES QUÉ BONITA. (cómo tú)
http://www.youtube.com/watch?v=dWaQt6EZJbs
BOAS NOITES!
28 de Octubre , 2009 - 1:59 am
ROIS LUACES :
Todavía recuerdo algo (aparte el célebre adagio: “O tempora o mores”…)
de la Oratio in Catilinam prima… Creo, si no me equivoco, que decía algo
así como… “Meministine me ante diem XII Kalendas Novembris dicere in senatu fore in armis certo die…”, o sea, que 12 dias antes de las Kalendas
de Noviembre (día 2), resulta el día 21 de octubre. Bueno, colega, ahora,
no caigo mucho en tu referencia ciceroniana respecto a lo que dices a Paco
Espero, si te apetece, me lo aclares… porque, en política, reconozco que
soy algo lerdo… debido a mi escaso interés por tan árduo tema. Un abrazo
28 de Octubre , 2009 - 2:05 am
Bueno Bee, ya no interrumpo lecciones etimológicas. ¡Buenas noches!. No te pido perdón porque presumo de desvergonzada, amás, tengo tanta confianza contigo que me divierto en tu regazo
Por lo vagini que te da cosilla, te digo, el papel de John Wayne no te va nada
Voy a recostar mi cabeza en el pecho de Sergio………guitarrista de Maná
…daran-diri-daran-diiri…
BURR, lo que vamos a reir aún no está escrito
¡Boa noite a tod@s!
28 de Octubre , 2009 - 2:08 am
MARÍA DE MAGDALA :
Qué críptica te pones ante la Parca… En verdad, tu signo (como el de mi hermano), ese callado Escorpión… cuando ve lo inevitable, acaba dándose
el fatal aguijonazo… no porque tema a la Muerte, sino porque todo el agua
que lleva dentro de su duro caparazón, al quemarse le haría sufrir mucho.
Morigerada y mortificada Escorpiona… temes que tu propio fuego interior
combustione con incontrolable deflagración… Esta te seduce… pero, a la
vez, la temes… La Muerte “mortifica” porque es el absurdo final humano…
28 de Octubre , 2009 - 2:10 am
¡conexas!, que levan x e soa máis sicalíptico, mulleriña.
¿Dará chegado o Pepe a iste fuso? o ha de atoparnos maña, coa-y alba (?). (Pido disculpas, pero as vacas, aínda que temos orellas, entre a rumia e os berros do silencio do cortello, so somos líricas pero pouco estudiadas).
Como a mín tócame o ordeño co canto do galo, e ise canta sin reloxo, voume deitar tamén…. (ahora co penso…¿as vacas deitanse o durmen de pe, coma o Pepe?
María, non sei se resistirás a súa verticalidade. Eiche mellor o Vitto, aínda poderás dar unha cabezadiña, jajajaja
Ata mañá….!!!!!
28 de Octubre , 2009 - 2:24 am
MADIALEVA :
Querido: hay un dicho que lo dice todo… “¿Quién es tu peor enemigo? El de tu oficio”. Mi padre, persona honesta como nunca vi (ay,podría contarte anécdotas reales de su integridad moral) siempre me decía: “Mira, Pepe, la envidia es mala consejera”… Lo mejor: ni envidiado, ni envidioso. Vale.
28 de Octubre , 2009 - 2:56 am
DOSITA :
Dosi, ya llego a tí… después de comentar en ristra a casi todos los blogers.
Bueno, al principio, recuerdo que toqué unos compases del Concierto nº 1
de Chaikovsky… Lo hice para “impresionar” al personal; pero no pude más
porque mis manos no iban y tampoco era cuestión de sacar la parturienta.
En parte, mi vida musical fue “troula” (que no “trola”), pero casi siempre fui un Quijote… Eso de que algunas “fans” me eligieran, no iba conmigo…
No es que las tuviera miedo, no; es que las tenía cierto respeto. Tal vez fui
algo “parvo” o poco aprovechado… pero, al final, no me compliqué la vida.
Graciñas, Dosita… aunque tú apenas has viajado, salvo tu salida al país vasco, en el que no aprendiste euskera, por no tener tiempo… tienes esa
larga experiencia de años de aprendizaje humano que vale más que todo.
Bueno, el francés belga apenas entró en mí… pues yo usé el francés mío (académico) durante mi corta estancia (4 meses) en la valona Liège. Con ese idioma, que aprendí en Lugo con el nativo francés de la calle Viador…
pude ayudar a mis queridos primos (tres varones y dos hembras) in situ.
Además de mi puesto base como Auxiliar (y luego Ejecutivo) fui traductor
de francés e inglés (y, esporádicamente, de algunos textos en alemán…)
en el Palacio de Comunicaciones de Madrid. Y luego pasé a la Tesorería SS
En la “interview” había pocas personas, además de Paco y los periodistas…
En principio, iba a tocar en el fastuoso Salón Regio (de dulce memoria para
mí y la infiel Elsa…), donde había 2 pianos de cola… pero al no poder ser
“remolcados”, optaron por bajar al Salón de Columnas, como ya he dicho.
Creo que la pieza que estoy tocando es mi propia transcripción para piano
de “Recuerdos de la Alhambra”, célebre estudio-trémolo de F. de Tárrega,
más asequible (aunque el “tremolado” fatigue la mano derecha) para mí…
En cuanto a lo de “guapetón”… ja,ja,ja,ja… ¡ojo a mi “papada” sesentona!
Pero, si en directo (por lo que veo, me viste) estoy mejor, me consuelo…
28 de Octubre , 2009 - 3:14 am
DOSITA :
Exactamente, Dosi, “La Cornamusa” (entre los músicos de la Banda de C. y T. decíamos, en broma picaresca, “la cornamenta”) viene de “cornus musae”) y, como bien dices (veo que te has asesorado en la página-web
“Amigos del telégrafo”) lo compuse, no a petición de Correos, sino que me
lo pidió el director de la banda, Juan Martínez, fallecido en Madrid, en 2007
Una vez dentro de esa página-web y bajando al pié se me puede ver con
la banda, en Sevilla, y haciendo clic en más enlaces, salen más datos míos
Bueno, la verdad es que Correos no supo “explotar” esta NOTICIA EXTRA,
pues después de costear el instrumental, uniformes, bandera y el debut en
Sevilla (12 octubre 1999), vídeo incluído (que no pudo ser “colgado” debido
al “peso” por la citada Asociación) porque nunca la publicó… Esto es todo.
28 de Octubre , 2009 - 3:29 am
(JUKEBOX) :
Juke… Veo que te estás abriendo como el buen tiempo que está haciendo.
Ah, claro, seguro que tu “imagen estereotipada” (como nos pasa a todos)
sobre mí… era algo así como la de un “inquisidor”… Aunque estoy serio,
por la concentración pianística, no tengo mal perfil. De frente, me río de
mí mismo. Bueno, has dado en el clavo: PIANO MAN… (me trae buenas vibraciones de 1988). Además, está bien tratada. Ese piano en solitario…
me evoca a una pieza mía: “ALMA DE PIANO” (sobre un viejo piano de la
sala “Jaris” de León). No te preocupe el idioma. Lo hablo y lo entiendo…
Has acertado, Juke, “los viejos rockeros (aunque suaves) nunca mueren”.
28 de Octubre , 2009 - 3:37 am
CENTOLO :
Ya me voy aproximando (una horita menos en mi laboratorio)… Ya sé que
fue Luigi (uno de tus “violinistas”) quien te remitió la interview por e-mail…
Bueno, es fácil reconocerme… porque, según dicen, tengo un “visus” algo
parecido al de Alfonso Guerra y Teddy Bautista. Ya veo que me “conoces”,
por lo que te sería muy fácil “eliminarme”… Pero, no disparéis al pianista…
De todos modos, gracias por felicitarme o que me sienta “felice”. Peppino.
28 de Octubre , 2009 - 3:52 am
SEito :
A estas horas… ya estarás en brazos de Morfeo… pero “soñando que aún
estás pisando alfombra roja, en mi compañía… en esa SEMINCI (Semana
Internacional de Cine en Fachadolid). Ah, el Campo Grande, siempre fue algo hermoso cuando fui a la capital a examinarme de Ingreso que, la 1ª vez suspendí… “acobardado” al ver a aquellos “altos profesores” que me miraban desde “muy alta mesa”… Eran como un Tribunal del Santo Oficio.
Pero, amigo del Rato, a mí me tira más ese pequeño parque de Rosalía…
Me imagino ver paseando por él algunas de mis novias… incluso a Dosita
con permiso “do seu home”, mirando el emporcado mapa de España… o
bien oteando desde la pérgola (del amor), pero sin esas neo-mansiones,
que han levantado, ay, en las “cuestas” esos nuevos “trogloditas urbanos”
Pavo soy un rato, por lo que a ver si se me pega algo más de esos bichos, que en la infancia, eran un reclamo de nuestro Parque de Rosalía junto al con el mapa de España . hora ni Mapa ni vistas .
28 de Octubre , 2009 - 3:56 am
SEito :
Sean casi las 3 de la madrugada (han dado en el reloj… cantaba un ebrio,
meando junto a una farola: esta melodía se titulaba Three Oclock Morning)
pero ello no justifica que siga con mi vicio… de no borrar el comentario que tengo asignado… Pero, al volverlo a leer, reafirma la valía del autor…
28 de Octubre , 2009 - 4:22 am
MARÍA DE MAGDALA :
Ya me voy, casi a las 3 de la madrugada, aproximando “a tu vera, siempre
a la verita tuya…” Soy tu Jung y tu Beethoven… (tu arquetipo y tu tipo)
¡Qué bien describes mi corona frailuna…! Bueno, estás “embriagada” al
verme transformado por mi concentración artística… que desaparecerá… tan pronto deje de tocar… Como me decía Elsa (la infiel): “Nuestro amor
era muy literario” (luego, la realidad era otra cosa). La vida como ficción.
Magda, entiéndelo… tu abismo está dentro de tí… en ese mar profundo encerrado en un duro caparazón… Llevas mucha agua dentro. Pero mucha
28 de Octubre , 2009 - 4:38 am
DANI DE VITTO :
Dani, caro… Maria sólo admira el lado intelectual de Honorio. Si conociera a mi amigo…
“Honor y gloria a Tí, Rey de la Gloria…
Honor y gloria a Tí, Rey del Rumor…”
y su apostura (todo un apuesto galán) entonces… sí podrías tener “celosía”
28 de Octubre , 2009 - 4:45 am
COMPLEJitos :
¡Cuidado con Florentino…! Para mí, es un espía de la Banca de Florencia…
Y es que la Banca florentina no entiende ni le preocupa “il calzo” (si, acaso,
“il cazzo”). Sólo mira el trueque, el cambio monetario, la cotización. En una
palabra el “vil parné”… Si gana el Madrid, gana él; si pierde, gana él…
Mira tú, Complej, si le deseas larga vida… se vuelve a cargar al Madrid…
28 de Octubre , 2009 - 5:22 am
BURRANZÁN :
Antes de intimar, conviene “intimidar”… Quiero decir que es bueno y útil
prevenir al blogger de turno sobre no idealizar en exceso al estereotipo de blogger que formamos en mente… En mi caso, hay algo ya tangible, real.
En San Froilán me han ido conociendo varios “bloggers” y, tras un instante
de desconcierto, todos nos hemos “descubierto” y hemos actuado con toda
natural confianza… Cierto es que si yo he parecido “especial” o diferente…
es porque quienes me han conocido y tratado durante 4 días… son tan especiales o mágicos como yo, porque entre nosotros ha habido empatía…
Tal vez, el ser “hombre de mundo” (en mi caso) me ha dado cierta ventaja
pues, en cualquier momento, puedo contar una anécdota, insólita, dentro de una conversación normal o incluso “agotada”. Y no es porque trate de
“impresionasr” o “epatar” (que sería algo estúpido por mi parte), sino, más
bien, porque soy consciente de que “en la variedad está el gusto”. Voilà…
Recuerdo siempre, una tarde-noche por la calle de la Reina, cuando un vecino mío, el hermano menor de mi vecina, María Jesús Ruíz (ahora secretaria o vicesecretaria de la Delegación de Hacienda, a la que tuve el
honor de visitarla en su despacho hace 2 años) se aproximó muy animoso
a mí… y me dijo estas palabras: “Pepito… No sé qué tienes… pero es que
tu conversación me entusiasma, me anima mucho”. Me quedé perplejo por
tal aserto… porque había descubierto “algo” en mí que no conocía… por lo
que pensé que, si yo hubiera sido una mala persona, hubiera hecho daño…
Quiero decir que el “carisma” de una persona perversa puede ser peligrosa
No es este mi caso. Pero resulta muy responsable tener “gancho” con la gente que te rodea… porque, si surge un fallo humano, puede estropear
toda una relación de “afinidades electivas”, de las que hablaba Goethe…
Burri, también os echo yo de menos (incluso a otros “bloggers”, a los que
me he dado, pero que ellos parecen estar remisos al no estar Pepe-online)
El vivir en Lugo… hubiera sido posible si Carmen, ni “ninfa constante”, no
estuviese delicada… porque le “pirria” Asturias y Galicia; y, en cambio, es leonesa… y no le gusta nada, nada, el ambiente social de la capital; tal vez
porque es muy cristalina y cándida… y percibe enseguida la mezquindad…
Bueno, soy “maestro” porque aprendo y capto, a cada momento, del saber
de los demás. Soy, digamos, un “culture-volture” o sea, un “buitre” cultural
28 de Octubre , 2009 - 5:52 am
MARÍA DE MAGDALA :
Mary… Soy tu ruina, porque yo soy ruín… al no saber apreciar tu pecadora
virtud, tal como aprecian Dani de Vitto (¡con el Vito, Vito, Vito…!), Carlo ¿Ponti? (¿te ponti a tono?) y Cento (éste te pone a “cen” y “acento”…)
Además, tienes a 3 machos ibéricos a tu vera… Me habéis recordado a ese
trío del filme “Castillos de cartón” (que no he visto) que, tal como aparece
en carteles, parece un “ménage à trois”. Pero, ¿ha progresado tanto la
actual sexo-sociedad española? No me puedo creer esos tríos de pacotilla.
28 de Octubre , 2009 - 6:07 am
DOSITA :
Dosi… Carlo Ponti ou da Ponte (“pónte-lo, pónse-lo”) foi moi bó ca Sofia,
pero ista señora cortabao bacalao… porque “il signore”, cecáis era un
“culotte” (non un “sans culotte”, porque Carlo tiña e ten moitos cartiños).
Máis que “jrasia”… o que ten é moita “jrasa” que non ché o mesmo, digo.
Marisqueiro de Malpica. Pode sere… pois gústanlle as ameixas. Condenado
28 de Octubre , 2009 - 6:20 am
MARÍA DE MAGDALA :
Magda… la vergüenza sirve para ocultar la desvergüenza… y ésta para ocasionar más vergüenza en los demás… En cuanto a las “vergüenzas”.
eso es otro cantar de los cantares… Mis vergüenzas, “pa” las/los que son
sinvergüenzas… porque no se van a asustar de ellas… Muchísimo “tabú”
que no se estudió bien o nada en la Antropología. Esta rama, que se la
coman los conejos. A mí sólo me gusta la Antropología social, esa que se
encarga de estudiar fetichismos eróticos en hombres y mujeres (hombres
que se visten con prendas femeninas y mujeres que se visten de hombres)
28 de Octubre , 2009 - 6:32 am
DOSI :
Pois vou non pola hora de Canarias, senon do meu canario… que non ten
moitas ganas de mexar (ao parecer, despóis de collelo períódico, foise a miña emotividad… ata próxima anguria. ¿Cal pode ser? Non teño arranxo)
Dosi, fai tempo que entréi nese fuso… Xa estiy ebguedellado. Agora vou
pra cama; poño o MP4 e quédome coma un coello post-orgásmico mentres
escoito a miña múseca de piano maila outra que canto, ó meu xeito, sobol
karaoke-musecal dixitalizado por mín; diste xeito, maxino que volvo tocar
no meu Petrof… fai cousa de dez anos: dende 1999 ata 2009. Bóas noites.
28 de Octubre , 2009 - 6:40 am
CENTOLO :
Cento… Hoy (que ya es mañana) llevo un ritmo fuerte, lento y sostenido…
Lo curioso es que no han habido etimologías… Nadie se ha prestado a ello.
Simplemente, me he retado a contestar al 99 % de los bloggers… y esto
es muy complicado… porque tengo que dividir mi mente conforme al tipo
de blogger que sea… Lo más complicado es escribir a alquien que luego
nunca te contesta… por lo que pierdes su perfil. Pero, paciencia, todo llega
28 de Octubre , 2009 - 6:50 am
MARÍA DE MAGDALA :
Dosi ya no te coge onda. Mañana (hoy) es día de “garabullos” (es decir, tienes muchos palos que cortar), por lo tanto te cojo yo la propuesta…
Espero que me envíes un e-mail a
begardo@gmail.com
adjuntando una foto tuya “de ley” (de 0,999 quilates). Ah, si tienes mucho
pelo, recógetelo; ya sabes que no soy tipo John Wayne, sino James Dean.
28 de Octubre , 2009 - 7:13 am
FILO, A VACA DE DOSI :
Filo… agora si vou a “etimoloxiar”. Verás, aínda que te chamas Filomena,
non é tal… Filomena é unha licencia poética que trocóu o nome Filomela (de “filos”, amante; “melos”, canto) ou reiseñor… polo nome da Filomena
que, diste xeito, soaba millor. ¿Dacordo? Polo tanto, é máis poético dicir
Filomena que Filomela. Agora ben, “conexa” (coella) soa pior (ao vir do latín “cunnus”, conexo > cona, que é un termo máis vulgar) que “pelexa”,
por vir da latina “pellex”… que semella máis psicalística ou case fina. Bó
as vacas non durmen de pé coma os cavalos. Eu durmo ca fase REM. Vai.
5 de Febrero , 2011 - 15:13 pm
Well I sincerely liked reading it. This information provided by you is very effective for accurate planning.
18 de Abril , 2011 - 18:38 pm
Sign up to streammate for free using our link below and when you log in and you will have $20 free credit to use and browse the site.
http://www.weight-loss-fast.eu/stream/2g.gif
Click the banner above to see free gay web cam samples.
20 de Abril , 2011 - 0:05 am
What a lovely day for a 430624! SCK was here