Luz Darriba
LUZ Darriba es una auténtica agitadora cultural; aquí empezamos a conocerla gracias al, en principio, descabellado proyecto de rodear de libros la muralla que sacó adelante a pesar de zancadillas, engaños y hasta traiciones de gente próxima. Después más “inventos” aquí y allá. En Lugo, en Galicia, en Madrid, más lejos todavía… Ahora está en otra cosa nueva relacionada con la campaña Muralla 10. Con el fotógrafo Reigosa prepara una exposición con el monumento romano como gran protagonista. La idea es, más o menos, llevar a la muralla a gente importante, personajes populares, para fotografiarlos en escenarios de la fortaleza que ellos elijan y con los que de una u otra forma hayan tenido relación a lo largo de su vida. Se harán reproducciones a gran tamaño de las escenas más atractivas y con ellas una exposición que en principio estaba proyectada para San Froilán, pero que se pospondrá a noviembre para evitar que las patronales “tapen” la actividad cultural, que por cierto se desarrollará a lo largo de todo un año. La muestra en principio se celebrará en la Estación de Autobuses, aunque se contemplan otras posibilidades e incluso sacarla temporalmente a la calle.
P.
——————————–
ESTABA invitado a comer con Celia, Marcial, Mamen y su marido Antonio Pernas. Pero tenía en casa a casi toda la familia, nietos incluidos, y tenía que atenderlos a ellos; me hubiese gustado ir por la compañía y por conocer nuevas recetas de Marcial que este verano ha hecho varias incursiones por restaurantes gallegos que presentan novedades y se ha atrevido, con éxito, a interpretar esas recetas. Pasé por allí, sí, para probar una salsa nueva; sólo le pasé la lengua a una cucharadita, pero la cosa promete.
———————————-
HABLANDO de nietos; el mío pequeño (tres años y medio) ha repetido varias veces estos días la frase “¡vaca, bájate las bragas!”; parece dispuesto a decirlo en cualquier sitio y a cualquier persona. No creo que les guste a las señoras maduras y pasadas de kilos, a las que se lo puede soltar en cuanto le dé la real gana, y trato de saber de donde ha salido ese grito de guerra. Me entero: pertenece a una película infantil que ha tenido un gran éxito. Una pena que lo audiovisual sea tan poco respetuoso con las buenas formas. Un “¡vaca, bájate las bragas!” no aporta absolutamente nada y no es una frase nada propia de un niño (o niña), en especial si la utiliza apropiadamente.
P.
———————————
EL PROGRESO de ayer, página 5 del suplemento “Gente de aquí”, publica información de las fiestas de Ribadeo y una fotografía de ellas que debería llamar a la reflexión. Parece del concierto de Bimba Bosé y The Cabriolets (a los que escuché hace un par de años en San Froilán y me gustaron), que se celebró en la plaza mayor de la villa y al que, por lo que se ve en la muestra gráfica, apenas asistieron cien o ciento y pico de personas. No conozco el caché de esta atracción, pero seguro que no baja de los 12.000 euros; parece como si los hubiesen tirado a la basura habida cuenta de la escasa respuesta del público, a pesar de que Ribadeo es una de los puntos de la provincia con más y mejor vida nocturna, lógicamente incrementada durante las patronales.
¿A qué reflexión me refiero arriba?. Pues creo que los programadores de festejos tendrían que olvidarse de intentar emular a grandes ciudades y ofrecer conciertos que pueden tener tirón en algunos sitios, pero que en otros, como está visto, pasan con más pena que gloria.
De las fiestas de aquí hay que conservar la tradición y apostar por números que tienen probado su tirón. Con el dinero que se pagó a Bimba, seguramente se podían haber programado atracciones sin un nombre tan mediático, pero más del gusto del público. Y quede claro que no es sólo Ribadeo el que puede caer en estos errores; pasa en otros muchos sitios, pero la foto de ayer de EL PROGRESO fue para mí una especia de motor de arranque para afrontar el asunto.
————————————
OIGO en la radio que 700.000 jóvenes españoles pertenecen a la llamada “generación NINI” (NI estudian, NI trabajan). ¡Menudo panorama!.
P.
————————————
RESPUESTAS A:
PARADO.- Tiene usted toda la razón; y lo digo aún siendo yo uno de los teóricos beneficiados. Pero lo peor de todo no son las posibles prebendas, sino los abusos; hay jubilados que disfrutan visitando al médico y que acumulan en sus casas cajas de medicinas apenas usadas. Algunos confiesan esta especie de “vicio”. Conocí yo a un anciano, don Hipólito, que ya a punto de cumplir los cien años, me decía en una conversación en su casa: “Paquito, a mí lo que me gusta es ir al médico, pero no me atienden bien; me miran, me recetan, pero no me operan y yo lo que quiero es que me operen”. Si esto me sorprendía, más pasmado me quedé cuando le pedí que dijese de lo que deberían operarlo y me respondió sin pestañear: “de lo que seas Paquito, de lo que sea; que me operen de lo que sea, pero que me operen”.
JAVIER.- Me parece muy bien que le interesen mis comentarios sobre libros, pero quiero dejarle clara una cosa: soy un lector muy simple, de gustos muy sencillos. Leí mucho ya de niño; desde Marcial Lafuente Estefania o Silver Kane a Kafka (su “Metamorfosis” la padecí con unos doce años y mi hija Marta me quiso “asesinar” un día que dije que me parecía vomitiva). En la actualidad me he hecho un forofo de la llamada “novela negra” y ahí me desenvuelvo como pez en el agua y hasta creo que entiendo algo. Desde luego lo que sí sé es lo que entretiene y lo que no; fuera de ahí la cosa se complica. Le diría que en esa materia puede fiarse de lo que yo sugiero; en otras…; en otras ya no me meto, salvo en raras excepciones.
CRISTINA.- Sí, sí; felicita a Burr y a su chica.
BONIFACIO.- Se acabaron los excesos gastronómicos. Estos días te has pasado un montón y la cosa no puede seguir así. Espero que leas esto y dejes de darme con la pata en la mía, también llamada pierna, reclamando “jalufa”, que así le llamábamos en la mili a las cosas de comer. Por cierto, ¿alguno de los avispados lectores de la bitácora sabe de dónde viene lo de “jalufa”?; me han dicho que de los soldados españoles en Marruecos, pero me gustaría asegurarme.
———————————–
JOAN Puigcercós es uno de eso políticos catalanes que para salvar el tipo tienen siempre en la boca algo como “los españoles no quieren a Cataluña”, cuando la realidad es que los españoles en general no estimamos menos a Cataluña que a cualquier otra zona de España, aunque sí nos caen más bien gordos políticos como el Sr. Puigcercós; claro que probablemente él se crea eso de “Cataluña soy yo” y claro.
Rafael J. Álvarez los entrevista en “El mundo” y a la pregunta “¿Qué pasa si le llaman de La Noria?”, responde el político catalán: “Que no iré. Yo me pongo en la piel del elector y si veo a un político en ese cachondeo pienso que ese tío no tiene trabajo. La Noria roza los límites. Tiene mucha audiencia que es lo que hace que muchos políticos se lancen en plancha, pero yo no iré jamás”.
————————————
PACO González sigue mandando recados envenenados a la SER:”Me he llevado (de la SER) a unos 40, a los que han querido venir y que son los mejores, pero espero nuevas remesas”. ¿Manolo Lama y alguno más el primero de enero del 2011, cuando les termine su contrato?.
————————————-
LAS FRASES
“De evitar disgustos, se compone la felicidad” (ALPHONSE KARR).
“El tedio es una enfermedad cuyo remedio está en el trabajo” (DUQUE DE LEVIS).
————————————–
LA MÚSICA
El paso de la década de los 60 a los 70 nos dejó una canción inolvidable y que fue bandera de muchos jóvenes de la época; la compuso el francés Michael Delpech, pero la versión más vendida y escuchada de “Wight is White” la interpretó Kerouacs:
————————————
EL HASTA LUEGO
El viento estropeó un poco el domingo, pero no la lluvia ni la temperatura baja; lució el sol e hizo calorcito. Y no hay cambios inmediatos; la primera parte de la semana seguirá la tónica de este buen verano, con posibilidades de empeoramiento a partir del jueves.
El panorama para las próximas: jornadas es el siguiente:
Lunes.- Sol; máxima de 29 grados y mínima de 12.
Martes.- Sol; máxima de 32 y mínima de 12.
Miércoles.- Sol y nubes; máxima de 30 y mínima de 14.
Jueves.- Sol y nubes; máxima de 26 y mínima de 14.
Viernes.- Sol, nubes y posibilidad de lluvia; máxima de 24 grados y mínima de 13.
Sábado.- Sol, nubes y posibilidad de lluvia; máxima de 22 grados y mínima de 11.
Jueves.- Nubes
13 de Septiembre , 2010 - 2:59 am
http://www.youtube.com/watch?v=NkwJ-g0iJ6w
13 de Septiembre , 2010 - 9:53 am
PACO,
Yo siempre he oído que “jalufo” es la forma en que los marroquís llaman a la carne de cerdo….
13 de Septiembre , 2010 - 12:15 pm
De Luza Darriba nos acordamos mucho en mi casa. Cuando alguien hace una necedad se dice: “ERES MÁS TONTO QUE EL QUE TAPÓ LA MURALLA CON LIBROS.”
Saludetes.
13 de Septiembre , 2010 - 12:36 pm
Ustes, señor Plinton tan amargado como siempre. ¿Habrá algo que le guste, de lo que hable bien, que le proporcione alguna satisfacción?. Vaya mierda de vida es la suya.
13 de Septiembre , 2010 - 13:19 pm
A min o dos libros na muralla tampouco me convencera. Levei media ducia dos que tiña na casa para axudar, e alí acabaron, esfolados e feitos unha merda. Para mín que a señor Darriba tiña boa intención, pero aquela trangallada da cuberta que fixeron máis semellaba un galiñeiro que outra cousa.
13 de Septiembre , 2010 - 13:22 pm
IN MEMORIAM FÉLIX OTERO
Fiquéi mudo ca nova. E acordéi ó instante dunha vella fotografía na que a carón dun palleiro, e no seu Monterroso de nación, saimos retratados ambolosdous, cando eramos noviños e indocumentados.
Foi nunha feira de Santos soleada e fría, e nunha de tantas parrandas nas que baixo a múseca eterna, amistabamos unha morea de xente das catro esquiñas do país.
Tocaba Félix o acordeón, e faríalle eu acaso, o pandeiro no pasodoble do Berbés…
Uns cantos anos antes padecera un terrible accidente nunha moto, que o tivera entre a vida e a morte longo tempo, e do que ficaría cun ouvido destrozado de por vida.
Foi polo tempo no que comenzóu a estudar Medicina en Compostela- que logo mudaría polo Maxisterio-, e na que mais coincidimos os dous.
Con Antón Castro e Miguel Lustres, formóu o grupo TANGARAÑO, do que somos moitos aínda, agardamos unha gravación remasterizada dalgunha maqueta.
E logo xa, co Mini e Mero, participóu perante anos na aventura musical da QUENLLA.
Félix -Fid, cando falabamos- terá sempre na miña memoria, o aspecto fráxil dun Chopin contemporáneo. O dun poeta camiñante pola Compostela orballada, co seu longo cabelo de múseco decimonónico por riba do mariño chaquetón. O dun Bécquer embutido nos estreitos pantalóns pitillo, que pasea os amores perdidos e a nostalxia de futuro, por entre a brétema do olvido.
Pola fé que lle tiña. Polo compartido, que acaso foi mais do que nunca chegóu a saber. E polas pequenas xoias que lle deixóu ó mundo, adícolle istas apresuradas e torpes letras, co devezo de que a súa nana -a cantiga de berce de FUXAN OS VENTOS-, leve ós corazóns sensibles, a lembranza do seu exquisito pasar pola vida.
Que a terra che sexa leve, meu. Boa viaxe.
Trifón
13 de Septiembre , 2010 - 13:27 pm
Señor VENTURA, a mí me gusta la cerveza fría, la tele alta y poderle llamar maricas a los gays.
13 de Septiembre , 2010 - 14:34 pm
¿Y todo lo demás?
Reitero: ¡Una mierda de vida, le compadezco!
13 de Septiembre , 2010 - 16:14 pm
Pois o que fai Luz Darriba a min paréceme + que mellor, de feito teño a sensación de que dende que levou a cabo aquela xenial idea a muralla “púxose en valor” e pasou a ser “cómplice” da cidade e dos seus habitantes, co permiso de D.Paco polas expresións, por suposto.
13 de Septiembre , 2010 - 16:22 pm
-Mamá, mamá ¡que no quiero ir al cole!
-Ya, hijo, ya… pero es que eres el director…
13 de Septiembre , 2010 - 19:30 pm
Gracias, Cris, por la felicitación.
13 de Septiembre , 2010 - 19:38 pm
Felicidades Burr y esposa
13 de Septiembre , 2010 - 19:45 pm
Pues a mi la idea de rodear la muralla de libros me pareció extraordinaria. Sin duda, como dijeron más atrás, puso en valor al monumento. Otra cosa es que luego hubiese saqueos y destrozos… Pero de eso ya no tiene culpa Luz Darriba.
13 de Septiembre , 2010 - 19:48 pm
Yo reconozco que un atardecer sustraje con alevosía y casi nocturnidad dos libros…pero los sustituí por uno de literatura de 1º de BUP y por otro de recetas… emplasticados y todo.
13 de Septiembre , 2010 - 19:57 pm
Non sei ben porqué che felicito, BURRANZÁN, e moito menos a Ari contigo. Pero se é o que supoño, sei que andarás feliz coma percebe salvado de Centolo.
Ou sexa que velaí van as miñas para ambolosdous.
E unha aperta incondicional.
13 de Septiembre , 2010 - 20:08 pm
ME UNO A LAS FELICITIACIONES
13 de Septiembre , 2010 - 20:11 pm
Por esto, Trifón do Caldeiro:
Bodas “argentinas”… (25 anos, ¡xa choveu!)
http://www.youtube.com/watch?v=6j431e-UypM
13 de Septiembre , 2010 - 20:18 pm
El mismo sábado fué la mía (Burr&A) antes del evento en Santa Mariña (¿no?)del que me enteré, antes de volver a quedar, esta vez sí, desconectado hasta hace un rato que fuí a comprar lo que se había escarallado en realidad;la fuente de alimentación . Hasta el ordenador necesita alimentarse ¡ vivir para ver ¡.
En otro orden de cosas, que no me entere yo, que no sabes alimentar a tu alter ejo, después de tanta autoalabanza de cocinero ; Paco, menos pienso y más existencias elaboradas en cocina .
13 de Septiembre , 2010 - 20:45 pm
Totalmente dacordo, D. Paco, hai moita xente que pertence á xeración NI,NI, pero tamén lle digo que xa levo atopado -eu son un caso- moita outra xente Y,Y. A sociedade facémola todos e todos somos nalgún modo responsables dos NINIS -aínda que tal vez, por dicir algo, as últimas modas televisivas e o escaso tempo que lles queda ós pais despois de traballar para adicar á tutoría dos seus fillos señan determinantes-. Pero vóulle dicir unha cousa, unha ovella se nace ovella nunca deixará de ser ovella. Por moita sociedade corrupta que queiramos ver, os últimos responsables desa falta de iniciativa e dese pasotismo son eles mesmos. Compadézoos porque a vida e o Universo dan moito de sí se queremos disfrutalos. Tén que saír dun rapaz o seu patrón de comportamento e de intereses. Vexo inútil e absurdo pretender que un fillo nos salla Rafa Nadal ou Pablo Neruda. Ese tipo de cousas saen de cada un. Se naces e te crías como un castrón, castrón serás.
13 de Septiembre , 2010 - 21:05 pm
http://www.youtube.com/watch?v=Go9aks4aujM&translated=1
Roberta Flack – The First Time Ever I Saw Your Face
13 de Septiembre , 2010 - 21:11 pm
http://www.youtube.com/watch?v=EdSIlVZhsDw&feature=fvw
Jonny Cash tamen a cantou, o seu xeito…
13 de Septiembre , 2010 - 21:12 pm
http://www.youtube.com/watch?v=Fz-WoZb2Pa4&translated=1
ELVIS PRESLEY tamen, coma quen canta a coro
13 de Septiembre , 2010 - 21:19 pm
http://www.youtube.com/watch?v=guXx4eUTku8&translated=1
Jose Carreras tamen, coma quen canta pra sere escoitado…
ou pra recordar de onde saliu a conta, que pra os dous, leva pasados vintecinco anos medrando…
Felicidades pra Burr&A .
13 de Septiembre , 2010 - 21:21 pm
http://www.youtube.com/watch?v=brC3EJh9nSY&feature=related
Peggy Seeger – The First Time Ever I Saw Your Face
….e mais pra as suas cativas….
13 de Septiembre , 2010 - 21:23 pm
BURR entón vde non cree niso que din que de casado a cansado só media unha letra…
SEITO agora entendo por que é vostede un avó on-line!
13 de Septiembre , 2010 - 21:30 pm
Pois debe andar o andacio polos ordenadores, pois no meu tamén secó a fonte da alimentación.
A ver se é cousa do trolleiro que dis PP…
13 de Septiembre , 2010 - 21:31 pm
.http://www.youtube.com/watch?v=jE8NSvD7LSE&feature=related
Peter Paul and Mary, Early in the Morning ..
Estás enviando comentarios muy rápido. Reduce la velocidad.
vale.
13 de Septiembre , 2010 - 21:33 pm
Os meus parabéns, Burri, a ti e a maila túa esposa, aínda que non teño nin a menor idea de quen sodes. Vivir unha vida con unha parella coa que te com pene tras ten que ser unha verdadeira marabilla. Felicidades.
13 de Septiembre , 2010 - 21:35 pm
Evos cousa da idiomatica e mais da idiosincratica isa;confunden caudal ecolóxico, con caudal oncolóxico, e así van os fleuves sen auja por poñer tantas minicentrales eleutricas ( secan O Mandeo Sr.Feixoo)….
13 de Septiembre , 2010 - 21:50 pm
Creo que el blog tendría que analizar este video para el caso poco probable de que Paco se quede “cortado” durante el pregón. Podría ser una solución recomendable.
http://www.youtube.com/watch?v=YZH2Rl7-uRQ
13 de Septiembre , 2010 - 21:55 pm
Paco, se che gusta a novela policiaca serás un fan sen dúbida de Agatha Christie. Desta autora e máis de Sir Arthur Conan Doyle teño as obras completas, e póidoche decir que pasei verdadeiros momentos inolvidables coa súa lectura. Se che gusta máis a novela negra, dous libros que deberías ler sen falla son dous clásicos do xénero : El halcón maltés (Dashiell Hammet) e El largo adiós (Raymond Chandler), as dúas levadas á gran pantalla con interpretación por partida doble de Humphrey Bogart. A min parecéronme sublimes, pero todo o mundo sabe que as recomendacións e gustos literarios son sempre moi personais. Por exemplo, fai poucos días lin Soldados de Salamina, e pareceume redonda. A única novela coa que fun capaz de romper a chorar en dous pasaxes distintos dous días diferentes. Nunca me pasara esto antes, e estráñame que me volva a pasar. Recomendéilla a un amigo, estáa lendo, e díxome que non lle estaba parecendo nada do outro mundo. Para gustos píntanse cores.
13 de Septiembre , 2010 - 22:11 pm
Pero CENTOLO por Dios volva vostede a retomalo Trololó por moito que diga MARIUCHI, que diría Bonifacio, pobriño.
13 de Septiembre , 2010 - 22:41 pm
http://www.youtube.com/watch?v=gXOa4VbvMJY&feature=related
13 de Septiembre , 2010 - 22:43 pm
Para la pareja de dos.
http://www.youtube.com/watch?v=qog65XHM-ok&feature=related
13 de Septiembre , 2010 - 22:48 pm
http://www.youtube.com/watch?v=kpjn6SRFts0&feature=related
Cris
On-line non sei, pero ando a procura de sere On-time;seica pasan os días pasan as semans, pero o tempo pasado non volve…
13 de Septiembre , 2010 - 22:56 pm
http://www.youtube.com/watch?v=D-oxanwwif8&feature=related
Trem de Ferro
¡qué vontade de cantar¡
13 de Septiembre , 2010 - 23:03 pm
http://www.youtube.com/watch?v=j7arlpPAQ7w&feature=related
Sopa do Neném
Palabra cantada .
13 de Septiembre , 2010 - 23:04 pm
http://www.youtube.com/watch?v=IE61bi–yoQ&feature=related
abecedario da xuxa ( para mayores, canten o no en Viena)
13 de Septiembre , 2010 - 23:05 pm
SEITO o peor dos arrepentimentos sobre o tempo é :
¿por que non o fixen?
13 de Septiembre , 2010 - 23:06 pm
http://www.youtube.com/watch?v=eD5UKAH3lvY&feature=related
pra as jaliñas de Dosita…
Galinha D’Angola – Vinicius de Moraes
13 de Septiembre , 2010 - 23:12 pm
http://www.youtube.com/watch?v=kR3QsEkZIGw&feature=related
Vinicius de Moraes e Toquinho
13 de Septiembre , 2010 - 23:17 pm
http://www.youtube.com/watch?v=L8U1Y9PBfig&feature=related
Cartola e seu Pai
13 de Septiembre , 2010 - 23:19 pm
http://www.youtube.com/watch?v=hGCTS8Nfwdo&feature=related
Cazuza
13 de Septiembre , 2010 - 23:23 pm
http://www.youtube.com/watch?v=yBv5bBTzAWA&feature=related
Cartola
13 de Septiembre , 2010 - 23:37 pm
http://www.youtube.com/watch?v=j_DtiVOqeiI&feature=related
noitesssss
14 de Septiembre , 2010 - 0:21 am
Luz Darriba sacó adelante el proyecto a pesar de zacandillas, engaños y hasta traiciones….ella y cuantos mas?
14 de Septiembre , 2010 - 0:31 am
MUCHAS GRACIAS, AMIGAS Y AMIGOS DEL BLOG.
GRACIAS DE CORAZÓN!!!
14 de Septiembre , 2010 - 1:23 am
Descubro a través del blog Galicia Profunda una canción sobre el presidente de la Xunta. El autor es el muy interesante cantautor ourensano Emilio José, que no renuncia a dotar a su obra de sustrato político (podéis leer en Retroalimentación una entrevista en la que se define como «nacionalista ourensano»).
El tema dura seis minutos y no tiene desperdicio. Contiene un montón de guiños al panorama político y mediático gallego (incluso profetiza que Pachi llegará a Monte Pío). Escuchad Adeus, Feijoo y juzgad. Aunque incluye la melodía del PP, al presidente no sé si le gustará.
14 de Septiembre , 2010 - 1:33 am
La sabiduría gallega es infinita; y la sinceridad, única e inapelable. Casilda, Laura, Hilda,Figueira, Castaña, Rubia,Marela, Navarra,Teixa, Caldela, … “¿Por qué lle poñen ás vacas sempre nome de muller?”, preguntó en su inocencia el candidato del PPdeG, Alberto Núñez Feijóo.
El dueñode la granja, Manuel Caamaño, sorprendido, le miró y contestó a la gallega, con la verdad condensada en tres palabras: “Porque son vacas”. Lógico e incuestionable. Y ya para tumbarlo: “¿Cómo lles íamos poñer, Xulián?”. K.O técnico.
Yo en vez de inocencia diría mas bien en su absoluta ignorancia. O será que en los Peares no hay vacas?????????????
14 de Septiembre , 2010 - 12:55 pm
¿ VINTACINCO ANOS DE PAZ ?
Tes pensado en facer un referendum, BURRANZÁN ?
15 de Septiembre , 2010 - 2:08 am
leo con tristura os comentarios sobor da muralla lugesa cando foi coberta con libros.
Hai unha minoría de persoas que saben que eu colaborei con Luz Darriba na Praza do Obradoiro en Santiago de Compostela coa alfombra na Praza Do Obradoiro,aparte do meu traballo aportei os bonecos de tea nomeados,MARUXIÑA,CORAZÓN DE ALBA.Maruxiña representaba ás donas maltratadas,Corazón de Alba ás mozas violadas , asesinadas.Cada un dos bonecos fermosamente ataviados,portaban o seu poema alegórico;Pois ben, si de Maruxiña Luz Darriba falou dela nos medios de Tv,non dixo quen era a creadora de dita boneca, que por certo, tanto ela como Corazón de Alba foron moi fotografados.eu sendo a creadora,nada dixen daquela que era eu, inda que me preguntaban por o nome da creadora,agardaba,tonta de min, que fose ela quen o dixese, e inda esperaba máis, que no mini recital, me invitase a recitar os poemas cos bonecos portaban.bueno,pois despois diso e de moito máis, podo dicir que foi un éxito na Praza Do Obradoiro, pese a que se intentou por parte de unha persoa recoñecida en Lugo,estragarlle o evento,con exprais,con dita dona rifou, e non pasou nada, a mizade seguiu adiante. Esta que suscribe,crendo ca amizade era fiel,leva de novo nos fociños, cando agradece publicamente a quen non estivo ao frente deses dous días, o segundo eu soa, sen cear hasta a 1 da madrugada,por non deixar aquelo só,atendendo ás persoas como ASISTENTE SEU, que foi así como me presentou ás persoas ó chegar,cando en ningún momento se tratou deso,eu ia como amiga colaboradora, nunca como asistente como me presentou, o que me doeu na alma, pero ainda así, seguín adiante coa tarefa,e lembro, que un rexio cabaleiro ao pasar, dixome, como non che traian unha estufa vaste conxelar!.
Enfadeime ó ler o artigo no que agradece as colaboracións de quenes estaban en Lugo, e o meu nome non o nomea estando en todo intre coas persoas,en tanto ela estaba á caloriña coas persoas que coñecia.Antes de sair de A Praza,presineime diante da Catedral e prometinme a min mesma que xamáis colaboraría con ela en nada,daquela polo modo de tratarme.Sen embargo, Voltei a colaborar cos Guantes na Praza de Santa María en Lugo.Primeiro, que os guantes ou luvas,veñen brancos e non llos queren tinguir de negro a metade,non sabe que facer, telefoneame, dime que se me pode ocorrer, logo de barallar varias ideas que non lle serven porque o tempo está enriba para o evento,dígolle,¿pois como non os tingas cos botes de exprais non vexo como podes facer!resposta moi leda¿xusto !iso era o que me faltaba!voime,xa falaremos!.
Eu crida que a amizade é un don de Deus que se debe coidar coma ouro en pano,pois como sabía que estaba barallando a idea de como enganchar os guantes para que non se soltasen e formasen formas,pòis compuxenlle un poema ilustrado con guantes en miniatura,semellando o chan da Praza, pois que ben!xusto o que lle faltaba, asi o fixo. por que o día ise pola mañá, eu que me atopaba enferma, e que había quedado con ela de colaborar,pois estando cunha vertixe sen desenrolarse pero que me mantiña mal,pois ás 8 da mañá dixome o meu marido!case mellor que non vaias,tal e como estás!¿si vou a ir, se non podo seguir voume!cheguei ás 10 da mañá, ao verme enfadouse,que chegaba tarde,ali estaba unha persoa que e recoñecida por certa labor que deserola na cidade,pero estaba coas pegatinas, e como o de ordear se lle dá moi ben,pois non tiña máis empeño que dicirme como facer para sacar as pegatinas do seu papel e pegalas as luvas, eu calaba e facía o que me parecia que era mellor, e sobre todo cos brancos, porque mareada como estaba o olor que desprendian as luvas negras poñianme a morrer,chovia por veces, o aire non amainaba, e non se lle ocorre outra cousa mellor que decirme que me sente fronte das escaleiras que dan á Alameda,nese intre chega meu pai, a saudarme e non é saudado por Darriba que o ve e pasa rente del,meu pai dime se estou tola para poñerme sentada ali. que fago eu ali.fagolle caso e voume abeirar a carón da SEÑEIRA DONA que seguia coas pegatinas baixo un balcón a carón das caixas de cartón, nunha delas sentome e co paraugas cando chove resgardome,veñen os da Tv,como falan comigo e trato á señeira dona DE COMPAÑEIRA, REXEITA SER ENTREVISTADA.A todo isto a praza estaba vacia,pasaba un que outro/a,a Señeira dona foise,HABÍA QUE CUMPRIR CUN ACTO CO EXCMO ALCALDE A CARÓN DA ÁRBORE DA VIDA,deixou o paraugas para voltar logo.voltaron a peteción dela por él,pero ela xa tiña o que lle facia falla,a foto,.O tempo botase encima,rifa comigo porque as persoas que estaban para tal fin non daban abasto,4 donas e un home,eu dixenlle que eu no me podia valgar, que me atopaba mal e xa estaba facendo aquelo por axudala pero que era moi posible que me tivese que ir,seguin,logo viñeron duas donas,falaron e viron que faltaba dabondo e mirando unha para a outra, comezaron a poñer guantes no chan e pronto estivo coberto,daquela dixome que collese opinións dos que se achegasen,pero dos que se achegaron eu pedialles a sinatura tamén maila idade.;ben, convidoume a xantar,pero no puiden tomar máis que unha manzanilla.pola tarde, as rapazas e o rapaz, foron buscando sinaturas pola cidade,nós soas na praza,de repente levantase unha ventoeira,choiva, de xeito que algúns guantes voan do chan,poñemonos tristes,todo estragado pensamos,fuximos cara unha cafetería,ali fainos fotos ás rapazas e amin-que logo na revista,xa se ve como me trata-cando para de chover, voltamos e vemos con delicia que os guantes ao estaren enchoupados de auga agarranse ao chan e toman forma,xa de noite,antes de irnos,anda fotografando as luvas, eu dígolle.toma fotos das que están no medio da auga brilando coa luz da catedral.amin resutabame moi fermosa fotografía, fixo varias, e como xa se sabe, saiu nos medios de comunicación como algo moi orixinal.
Ben,foi un éxito, pero,non sei se tivo máis ideas doutras persoas, pero as miñas adxudicounas como súas,e para máis inri,deixame quedar mal na revista,pois ainda asi,tendo a nosa amizade rota,porque logo pasado longo tempo,necesitando un tf de persoa co Concello,persoa marabillosa,porque resulta que acaeceu un gran incendio na miña casa no que resultaron queimados o meu marido e a nosa filla,sabendo que ela o tiña eu o perdera, telefoneina,e deume o tf da centraliña do xornal El Progreso, e ahi si que rematou para sempre a nosa amizade, pero, con todo eso e máis,porque sería moi longo, non se lle pode negar que é unha gran artista, que fixo unha gran tarefa a de cubrir a muralla cos libros para chamar a atención,claro que non podemos esquecernos de persoas que fixeron outras fazañas co mesmo fin, pero este concretamente, estivo moi ben,por eso me soa triste que se diga que foi unha porcallada, porque axudou moito a que a nosa fermosa muralla acadase o lugar onde agora está.
Luz Darriba, e boa artista,tan só lle falta que se decate que a nobreza é un don que hai que valorar e enchouparse nela.
Que Deus nos bendiga para quer vaiamos polo noso camiño sen danar sentementos en beneficio propio.
Ana Arias Saavedra
15 de Septiembre , 2010 - 17:18 pm
O úneco xeito honorable de vinganza que se me alcanza, é o de non facer uso da mesma cando nos é doado.
Pero convén que a outra persoa o saiba.
20 de Septiembre , 2010 - 16:32 pm
A Luz Darriba poderíanselle poñer moitos calificativos, en realidade case todos serían descalificativos, e se houbese que destacar un por riba dos demais sería a de “ladroa de ideas e de traballo”. O que conta Ana, sufrino nas miñas propias carnes e non solo eu, senón moita máis xente, de feito coñezo de primeira man o que está facendo coa desmembrada Fundación CUMULUM (www.cumulum.org) que está empregando para evadir impostos e sacar aínda moitos máis cartos do concello de Lugo e da Xunta, que non se sabe moi ben porque ten un grifo aberto con ela (E DESPOIS DIN QUE ESTÁN DE RECORTES E CON CRISE).
O mais gracioso é que Luz non é de Lugo, nin galega nin española, pero aínda así leva os nosos cartos por unhas obras que acredita como súas, cando en realidade son plaxios directos de ideas doutras persoas cercanas a ela (como no caso de Ana) ou ben ideas que case pertencen ó imaxinario humano, como é o seu proxecto “Señales”, xa levado a cabo por movementos de contracultura americana nos anos 80.
Teño que levar a contraria a Ana nunha cousa, Luz Darriba non é unha artista, nin boa, nin grande, non hai que ter moito ollo para ver na súa paxina web que todo o seu traballo de deseñadora plástica é dun nivel case infantil, ós seus “collages” non teñen ningún valor artístico e as súas supostas “macroobras” nunca son levadas a cabo por ela dun xeito directo, así que se lle sumamos que a idea non é súa, solo temos que o único que ten de “artista” é o xeito de levar os nosos cartos (máis de 18mil euros por cada proxecto tipo “Ágora: os libros nas prazas” que en Lugo os que fomos alí sabemos que foi un auténtico fracaso ou outro como o de “Non é trivial” que aínda que se tratou de publicitar na prensa coma un éxito, foi un fracaso de aínda máis grandes dimensións).
Penso que non estou descubrindo nada novo, alomenos para o cidadán lucense de a pé, o que non entendo é como incautos como o fotógrafo José Reigosa, quen ten un traballo ben recoñecido na cidade, pode caer na última trampa desta muller para levar aínda máis cartos (por certo, a idea das fotos da xente relevante tampouco é súa, xa se leva facendo na historia da fotografía dende fai moito tempo e noutras tantas cidades).
Por último dicir que hai varios dos comentarios positivos postos aquí que están escritos pola propia Luz Darriba (caso de Ventura, Javier ou Cristina) o seu estilo delátaa ben. Primeiro insulta e despois trata de engaiolar como supoño que tratou de facer co administrador deste blog, Paco Rivera, o cal non me deixa de sorprender que non estea ó tanto de todo o que se refire a Luz Darriba, sendo unha persoa de recoñecido prestixo como cronista lucense. Esto tamén me fai pensar que igual el é unha das persoas as que se lle prometeu sair nesas fotos, aínda que sería contradictorio porque en varias conversas Luz chegou a dicir del que era un “auténtico facha”.
En conclusión, esta señora ten un verdadeiro “arte” especial para aproveitarse do traballo e das ideas doutra xente e levar os cartos de tod@s nós… igual era hora de ir pensando en que alguén lle parase os pés.
(ó marxe: noraboa polo blog)
30 de Septiembre , 2010 - 3:31 am
Volto de novamente a iste señeiro blog para dicirlle en principio a TRIFONCALDERETA,que non se trata de unha vinganza contra Luz Darriba,y pode estar seguro que ela esta o tanto dos comentarios.posto que eu sei moi ben da sua alta estima y ten por costume mirar en internet todo o que con ela se relaciona.E unha pena o seu corazon de pedra,por que eu fai tan so uns poucos anos que domino isto de internet,e naqueles principios,cando me puxeron os poemas en galicia dixital,para min verme era unha delicia,polo que cando ia a un ciber coa miña filla, mo amosaba,e eu fixabame como facia, pero non acababa de dominar este tema, e unha das veces que estiven con Luz Darriba no ciber, pedinlle que buscase a miña pçaxina para vela un anaquiño. fixo que buscaba,pero de xeito muy diferente do que facia amiña filla,e dixo que non apqrecia porque algo non funcionaba, poñendose a mirar todo canto ela tiña, e engadindo revendose de si mesma que quen a poñeria ali,eu calei,mirei o que ela tiña sabendo que me enganaba,para que eu coa miña pouca cousa,para min moita,non disfrutase.Pero ainda hai mais,e remitome aun caso porque senon teriamos para moito falar,non me lembro agora do ano,pero foi no evento A NOITE DOS TOLOS,non tiña amizade para ir e pediume que a acompañase,naquelas datas eu estaba recuperandome da miña doenza de sindrome de meniere,que as veces os mareos eran inxentes e outras poi eran com de viaxe en coche,pois eu estaba asi,con mareo de coche, e inda si, pedinlle ao meu marido que me levase ata a sua casa,ALi estivemos ensaiando un momologo e un tango que ela queria facer sen fallos.saimos, e na beirarrua mareome,veme que tambaleo e nen sequera me estiña, apoiome na parede e agardamos un anaco e seguimos na procura do seu coche,chegamos a sala e ali,non me presenta as persoas,algunhas que ven que vou con ela,saudame cun.ola,seguimos cara adentro, e ali coas luces e ryido sinto que me mareo, pidolle que me traia unha cadeira e dime que lla pida ao camareiro, mentres ela vaise,eu miro a unlado e pregolle a uns señores que si me deixan un anaco de sitio para sentarme que me sinto moi mal, moi mareada, de contado se se afastan apretandose entre eles facendome sitio,co cal funme recuperando. non tarda en voltar e dame o abrigo para que lle terme del, asi o fixen,ela fixo asua actuacion, e logo estivemos mirando os demais participantes.o remate eu queria despedirme do organizador do evento, coñecelo, pois non foi posible porq que ela fixoo de xeito que eu non puiden chegar a el.o que si,e queme levou no seu coche a casa de meus pais,que era onde eu me quedaba ata o dia seguinte.
En facebook xa comentei o asunto dos bolsos, que eu sen cobrarlle nada fixennlle as pranchas de teas de cadradiños, e os pstrons para que as presas os cortasen,non sei que puido pasr para que ese proxecto non se levase a cabo.ahi non sei nada,posto que amin as garantias de emprego e soldo era moito no aire, moi raro e non queixen saber nada, asi coma cando comezou co de foemiñas, ofreceume facerme cargo da revista,pagandome moi pouquiño e iso si levando eu todo ,sobor de todo o texto galego, eu dixenlle que mentres non atopaba a ninguen que no que poidese que a axudaba pero que non queria saber nada de direccion algunha,ela respostou que asi que non que xa buscaria a outra persoa.
Noutra ocasion,dixome de presentar un proxecto para un curso de patronaxe corte confeccion que eu lle dese os datos e la me facia as tablas.Como me decatei que o que queria era facelo de xeito que quen cobraba era ela e se quedaria con un tanto do meu traballo. pois xa un pouco amolada presenteino eu pola miña conta,pero de xeito moi esaxerado, para que non me chamasen, pero para que ela o vise, que eu tiña quen me fixese tal proxecto.
Podo contar feitos inexorables cara amiña persoa, e claro, o que soe facer, logo de danarte engaiolate de novo pero porque algo ve na pesoa en cuestion que lle pode aportar. e e vedade que fala mal das persoas que tanto a xudarona sir adiante,pero con elas enfronte eran louvanzas, polo que tal ver, tal agardar.
En canto a sua arte, eu teño un agasallo de formato pequeno que gardo con cariño.a pesares de todo, e non e do meu estilo,pero creo que non esta mal,nesto hai para todos os gustos, a uns gostannos a utros non, a arte e moi singular e persoal.
Abrigaba a esperanza de que lle adicasen en Lugo unha rua co seu nome polo da muralla, iso amolabaa moito que non se fixese, non sei se dende hai 2 anos se fixo.
Podese falar largo e tendido da sua arteira forma de ser,pero por ser extranxeira nada se lle pode botar na cara sempre que se porte debidamente sen utilizar as persoas, e cometa ises abusos dos que neste blog me entero.Diñeiro e outros feitos semellantes que fixo
En canto o dono de este blog, creo sinceramente que non precisa das fotos de Luz Darriba para ter prestixio, porque xa o tiña de antes de aparecer ela en escena, se acaso llo aportou a ela coa sua presenza, e que quede claro que eu con iste señor non teño falado nunca ,nin mantemos amizade,pero si sei da sua traxectoria cultural.
Xa por ultimo pedir disculpas por as erratas,pero o ordenador non acentua nada,tamen desexarlles moi felices festas patronais,que as nosa festas de Lugo son de prestixio e moi louvadas,decir tamen que este ano o meu pai,Perfecto Arias Cerceda,compositor do valse Froilan, a o santo Patron Lugues,saira a rua de forma moi fermosa.non poido dicir mais,non me corresponde amin dicir como.
Agora logo dun poemario,UNIDOS DAS MANS,co retrato de Luz Darriba que eu lle pintei,outros garimosos, xurdiron outros de agrura e decepcion a ela adicados, vai un deles.
SALAIO SALOUCANDO
¿Mans que nada dades,
que agardades?
dito popular
Cando souben co dano quen min luía,
viña da falla en deferncia cara amin ,
do teu corazón lizgairo coma ruín,
sentín , vin, reverque-la melancolía,
polas miñas mans, cadora prestas co fin,
de che afastar mágoas á crueza afín,
mergullando as miñas mans a cada día,
arrepiada, fundidos dolos , nelas eu vin,
No sentemento infausto, os ollos abrín,
á realidade, tan vera como impía,
amosándome á inmunda ironía,
vin , sentín , nas miñas mans doces que abrín,
a toda emposta , cas túas o requerían,
a envolverte no amor , que para si querían,
no intre en que as túas verbas desoladas oín, vin
como atoutiñando, moi ás toas bulían,
Miñas mans , agochando pesares por ti ,
foron nas túas, moleza en caricias,
acadando no teu devir ás alegrías,
aleutada en saloucos, recalaches ti
á envorca de vaidade, inmundicias
amecidas en esgalla, con supremacías
en mans ¡ nas miñas! en carraxenta a pedir,
moito de máis, do que elas darche podían,
Sutiles, oufanas mans , para só pedir,
mostrando engado , vindo lufadas ricas,
adozadas, serdes bravas coma silvas,
co teimudo degoiro de ver refulxir,
a mans apoucadas, para cando sombrías
¡as túas ! fiquen nun halo lucidías,
tentando en varudeza lles salferir,
que sendo amadoras mans, son só mendigas,
Malia deso ,son mans a dar e recibir,
nesa enxebreza, un xermolo agardaban
de barileza, nas cadora vaidosas mans,
¡nas túas! tan donosas en ademáns,
como indolentes , en candentes urdir
vastos encadrelados, cerniles desmáns
de feitíos donosos, que perenos danan
¡nas miñas ! estampinando sen dó sentir,
Cal xirasoles ó vento elas sorrín,
na bramosidade, coa que as natura as dotou,
nesa magnánima feitura, lles botou
semente en bondade, para nela florir,
onde o balor, o seu lugar escolmou,
no louzá azo , que prosiño devalou
nas mans ¡ nas miñas! que sen ousaren pedir,
arelaban petiscos, de amor que pousou,
Recuncas a elas, sen chisco de dó por elas sentir,
nen ver, que na infausta agrura sufrían,
seren acariñadas, silentemente pedían,
¡ás túas mans! as miñas estando a sufrir
aldraxes, que cativas delas tremían,
¡nas túas! trascaburralas moito querían ,
para no seu albedrío, en soidade vivir,
soterrando anceios, que nunca serían,
De mans , quen dozura apreixando finxen,
amosegando en crueza, nas mans que acariñan,
nesa puridade que cadora aniñan,
silandeiras, celmeza de mans piden
¡das túas! cá espreita prestas vixían,
os intres de que na lentura salferían,
a se ameceren , se mergulladas malviven,
¡as túas! tan belidas, como mesquiñas,
Ana Arias Saavedra
30 de Septiembre , 2010 - 21:24 pm
Vaia, vaia, eu sei de quen traballou no proxecto Foeminas e que non recibía pago algún porque a propia Luz lle dicía que o Concello pagaba unha miseria que non chegaba a nada e que además eses cartos era para pagar o servidor no que se colgaba esa páxina, que ninguén gañaba nada e claro moito menos os colaboradores… así que logo si que había fondos? cobraríaos ela? vaites, vaites…si é que cae antes un mentiroso que un coxo…cantas cousas aprende un no seu blog Sr. Rivera! como ata sen querlo fai vostede crónica lucense… bravo!
2 de Octubre , 2010 - 13:31 pm
Ola de novo!Eu non sei como andan os contratos que ela facía,e poido dicir que se algo vin con algunha autoridade en eventos que con ela colaborei, sempre foron moi correctos e legais, e sobor de todo, con moita humanidade e afabilidade cara todo@s os que estabamos presentes, pero se volvemos a Foeminas, non hai máis que entrar na páxina e verase por quen está subvencionado,outra cousa non a sei,só dicir que eu tiña o tf de persoas moi humanas do concello, e que perdin e no momento en que ardeu a miña esplotación gandeira, mellor dito,do meu marido,e que saiu por desgracia na Tv e prensa, villeron os bombeiros de Lugo e outeiro de Rei,no co meu marido resultou queimado de mans e brazos, a miña filla dos pés, que eu quería un servicio de levalos cada día a facer as curas, xa que eu mareada e por outros detalles non podía conducir, pois estando enfadada con ela, chameina pregando por un n dunha persoa que dada a súa humanidade e estando onde está botariame unha man, para trasladalos, pero non, dixo que si, e deume o da centraliña do xornal El progreso,eu coñecia ben ise n, pero naqueles infaustos momentos rebordando confusións,trasbaiada como ía por canto todo se derrubaba ao meu redor,pois chamei cheíña de esoeranza por falar con ela,xa que era o seu tf directo,e xa vin que non,Logo tenteino por outra vía pero as présas non me permitian agardara o que require a burocracia,pois o meu marido e filla tiñan que ir de inmediato o ciruxano plástico facer as curas cada día, e valinme de parentes,veciños.
Luz Darriba,vai ter que mudar de maneira de ser, pois é unha persoa previlixiada polo ceo,non pode ir por tedtrás falando mal e logo para seu beneficio utilizar a persoa en cuestión,pois todos sabemos que detrás das mentiras sempre están as verdades,e ela repito e unha persoa previlixiada por que sendo lista como é soubo moi ben introducirse onde a ela lle conviña, e como persoa lista que é,sabe engaiolar de xeito que te envolve sen que te decates,non foi ise o meu caso,pois eu todo paso con ela o consultaba e foi cando comezei a deparar nos seus feitos, pero por outra banda cando se lle veo a sala de arte abaixo, amin influiame moita pena, e podo decir que a axudei máis do que amiña econmia mo permitia,ata gastei 60 euros en fetexarlle un día de seu cumpreanos para que a desgracia lle fose máis levadeira, entretanto non atopaba o seu camiño. a verdade que daba gusto vela como se sentia feliz,naquelas datas para ela tan inexorables,logo en acuerdo co meu marido axudamola un pouco máis, pero en vista de que o que lle dec¡bia de durar case dous mese, o estragaba unha semana, e non se privaba da perruquería, popis non a xudei nese senso,pero seguin noutors xa mencionados, coa idea de que eu sepre crin, que no seu corazón debía de haber unha luz que a fixese ver, quen a quería e quen ía asevirse da foto.Vese que nen soubo daquela nen despois polo que me entero neste blog, o que resulta unha mágoa.
Debo de felicitar ao dono de este blog por permitir que cada un se manifeste no seu albedrío,
Desexarlles moi felices festa patronais atod@s, e que todo se resolva favorablemente, e dende logo pensar co concello de Lugo ten persoas moi responsables nos seus cargos que por todo canto eu sei non deberan os seus nomes seren deturpados por todo esto que ela fai pola súa propia conta e exceso de egoismo, xa se sabe,,,o que todo quere……a veces ocorre…..ademáis,si na vida sendo longa e curta, porque facemos dela unha felonía….non paga a pena.
Ana Arias Saavedra
Apertas
2 de Octubre , 2010 - 17:08 pm
Como se pode ver,ando moi atarefada e escribo atropeladamente, o que me amola dabondo por non revisar o texto antes de envialo.como non se pode rectificar as erratas, pois non queda máis que pedir disculpas,pero xa digo, escribo en horario de traballo e case non podo revisar como van as letras, isto é coma unha mancha nun vestido impoluto, e en verdade que o sinto.creo que se entende no seu contexto do que falo,pero mirarei noutra emposta de escribir con tempo de lecer para revisar o texto ,De novo as miñas disculpas por todas esas letras atropeladas coas présas .
Agora un poemiña que hai anos lle adiquei ao meu pai,Para él para tod@s os meus paisano@s de Lugo.PODE FALAR A MURALLA.
¡ PODE FALAR A MURALLA !
Pode falar a muralla,
ben pode testemuñar,
de ollares ao meu pai,
tanxendo na gaita,
ó derredor da cidade.
Pode falar a muralla,
como reloucaba o aire,
coa dita, de oílo tanxer,
con gran despexo nos dedos.
Con cernello no peito,
no cóbado tempero,
co punteiro arte,
co soprete enxeño.
Como o aire danzaba,
ó son, das súas cantigas,
no senso que se abraiaba,
co son, ca gaita espallaba,
esparexéndoos, ás lonxanías.
De vires, o aire zoando,
de bravo mudaba a maino,
coligado nos dedos danzando,
de oco en oco vibrando.
Pode falar a muralla,
por ela ben albiscar,
como meu pai ameizaba,
pola data de San Froilán,
nos barrios da cidade.
Coa súa enfeitada gaita,
docemente gabexada,
con seu son precisado,
cadora por el aviado,
e na beldade soar.
Pode a muralla falar,
ó aire ela ceibar,
todo canto con ela falei,
nos anos da miña nenaza,
da teima en min alugada,
de oí-la gaita tanxer.
Pode ela dicir,
cá vida eu xurdín,
ó son das antergas cantigas,
da nosa galega chaira,
esencia da súa ambrosía.
Ó son delas medrei,
denantes de verbas falar,
das cantigas me namorei,
antes de aprender a xogar.
Por elo ó me alonxar,
da sempre querida terriña,
no intre de oír unha cantiga,
de gaitas da nosa Galicia,
¡ai!xeme o meu corazón
añorando o son harmonioso.
Pode falar a muralla,
pola morea de empostas,
de ollares ao meu pai,
vestido coa rexional roupa,
lucíndoa moi gabexada,
polo amor á súa chaira.
Tanxendo na ornada gaita,
cantigas da nosa terra,
herdanza dos devanceiros,
que coma meu pai, sendo nenos,
isa angueira sós aprenderon,
quedando arraigados ó vezo.
Pode falar a muralla,
Se o vento orde lle dá,
pola rexouba levada,
de oílo tanxer na gaita,
trala ventá do seu lar.
Pode contarlle ó sentir,
a súa gaita tanxer,
alugados no cerne do ser,
arraigado dende meniño.
Pode dicir se el o quer,
do moito que se reve,
de ser el un dos moitos,
de levaren latente o son,
por Lugo ó derredor,
máis por lonxanos lugares,
cá Lugo non pertencen.
Amosando augusta soeira,
senlleira da nosa terra,
cun sorriso nos beizos,
orgullo alugado no peito.
Pode falar a muralla,
por seres singular testemuña,
da xenuína feitura,
face-la gaita falar.
Poñendo na laboura, alma,
sentemento enxebre,
no intre de nela tanxeres,
cantigas dela arrincar.
Pode falar a muralla,
da miña alugada mágoa,
ó non acadares herdar,
a habelencia do meu pai.
Para coma el sentires,
ise inxente pracer,
tanxendo con isa mestría,
coma él soe tanxer,
cantigas da nosa Galicia.
ANA ARIAS SAAVEDRA
19 de Octubre , 2010 - 13:44 pm
Pues ya resulta curioso que se hable de la originalidad de Luz Darriba cuando solo veo en la prensa que cobra, cobra, cobra del Ayuntamiento de esta ciudad, se habla de obras originales y miren lo del CUMULLUM de la muralla copiado de una colega argentina, no hay verguenza… y a estas alturas que en Lugo somos pocos no hay más que preguntar a la gente que está metida con ella en la Fundación que salió de aquel proyecto copiado de todos los problemas que les da… si así nos va en Lugo, sin un duro, y el ayuntamiento gastándoselo en fantochadas!
25 de Diciembre , 2010 - 21:40 pm
MOI FELIZ NADAL
Nesta data tan entrañable na que non falta o desengano de amizade que eu cría que me levaban no seu corazón.nesa pequerrecha esperanza de que a boa vontade brila na maioría das almas, quero propoñer ás Autoridades Municipais luguesas,que o valse FROILÁN co meu pai, PERFECTO ARIAS CERCEDA, compuxo co seu amor ao noso Santo Patrón. sexa escolmado como colofón de todo evento que teña que ver coas nosas festas patronais, ou co Santo Patrón.
EIQUI deixo esta proposta, que como filla do autor sin deixarme levar polo amor filial, creo co valse é de excelsa calidade, e que sería moi fermoso oi-lo noutras gaitas da nosa terra luguesa.
MOI FELIZ NADAL E ANINOVO 2011
ANA ARIAS SAAVEDRA
25 de Enero , 2011 - 16:55 pm
I am linking this webpage from my private weblog . this has all the usefull data necessary.
19 de Abril , 2011 - 21:39 pm
What a lovely day for a 3339700! SCK was here
20 de Abril , 2011 - 2:33 am
I don’t unremarkably comment but I gotta admit thankyou for the post on this great one : D.buy shoes
20 de Abril , 2011 - 12:09 pm
Awsome website! I am loving it!! Will come back again. I am bookmarking your feeds also
20 de Abril , 2011 - 12:27 pm
Is it possible be writing a lot more about this Topic? http://bailbondsz.com/
20 de Abril , 2011 - 13:02 pm
Searching for homes for Vibram Five Fingers Sale
20 de Abril , 2011 - 21:30 pm
Excellent blog here! Also your site loads up very fast! What host are you using? Can I get your affiliate link to your host? I wish my site loaded up as fast as yours lol
21 de Abril , 2011 - 11:51 am
I really like your blog and i really appreciate the excellent quality content you are posting here for free for your online readers. Can you tell us which blog platform you are using?affiliatespam
21 de Abril , 2011 - 19:58 pm
Hi there, I enjoyed Blog de Paco Rivera » Blog Archive » Luz Darriba. It was good. View my blog sometime, it all about Sanford, FL Real Estate.
21 de Abril , 2011 - 20:36 pm
This is a great inspiring article.I am pretty much pleased with your good work.You put really very helpful information. Keep it up. Keep blogging. Looking to reading your next post.
22 de Abril , 2011 - 3:21 am
Hi there! Today upon America online.It’s actually comprehensive and this helped me a lot. Continue the wonderful work!
22 de Abril , 2011 - 3:25 am
When do you think this Real Estate market will go back up? Or is it still too early to tell? We are seeing a lot of housing foreclosures in Lake Mary Florida. What about you? I would love to get your feedback on this.
22 de Abril , 2011 - 13:32 pm
Glad to be one of several visitors on this awful internet site : D.affiliatespam
22 de Abril , 2011 - 15:46 pm
Good day! Do you use Twitter? I’d like to follow you if that would be okay. I’m absolutely enjoying your blog and look forward to new updates.
22 de Abril , 2011 - 21:40 pm
Just right issues?I might word that as someone who actually doesn’t write on blogs a lot (in truth, this can be my first put up), I don’t assume the time period ‘lurker’ may be very turning into to a non-posting reader. It’s not your fault in the least , however in all probability the blogosphere may just get a hold of a better, non-creepy identify for the 90% folks that enjoy reading the content .
23 de Abril , 2011 - 14:02 pm
Hi there, always enjoy reading your point of view.
23 de Abril , 2011 - 17:27 pm
Its like you read my mind! You seem to know so much about this, like you wrote the book in it or something. I think that you can do with some pics to drive the message home a bit, but instead of that, this is wonderful blog. A fantastic read. I will certainly be back.affiliatespam
23 de Abril , 2011 - 23:04 pm
What necessary words… super, a remarkable idea.affiliatespam
23 de Abril , 2011 - 23:54 pm
America is being systematically destroyed by a covert demonic network/movement. The oil gusher was intentional. 9/11 was a controlled demolition. Global warming is fraud as this demonic network/movement genetically alters the food and drops chemtrails on our children. Do not get vaccinated with their time release death shots.
24 de Abril , 2011 - 19:08 pm
Hi there, always enjoy reading your stuff.
25 de Abril , 2011 - 1:59 am
thank for posting this post. I am definitely tired of struggling to find relevant and intelligent commentary on this subject. Everyone nowadays seem to go to extremes to either drive home their viewpoint or suggest that everybody else in the globe is wrong. nice one for your concise and relevant insight.
25 de Abril , 2011 - 2:14 am
This is a great blog post. cheers very much for the great insight and we really appreciate the time you took to write this. thank again.
25 de Abril , 2011 - 5:55 am
This is my first time i visit here. I found so many entertaining stuff in your blog, especially its discussion. From the tons of comments on your articles, I guess I am not the only one having all the enjoyment here! Keep up the good work.
26 de Abril , 2011 - 2:51 am
Your blog would increase in ranking if you post more often.
26 de Abril , 2011 - 8:39 am
Hello! eadecbc interesting eadecbc site!affiliatespam
26 de Abril , 2011 - 14:58 pm
Extraordinary this put up is totaly unrelated to what I used to be looking out google for, but it surely was once indexed at the first page. I guess your doing something right if Google likes you sufficient to put you at the first web page of a non comparable search.
27 de Abril , 2011 - 16:21 pm
I believe that youtube is a great tool for anyone curious in watching or uploading videos. I have been using the site for years now, and still think it is doing a good job!
27 de Abril , 2011 - 18:43 pm
Hi there, beautiful site with great informational content. This is a really interesting and informative content.
3 de Octubre , 2011 - 15:06 pm
Mañán día catro,comezan as festas patronais da nosa bela cidade de lugo-SAN FROILÁN.
Lugo vistese de cores de gala para recibir aos festeir@s asemade agarimar aos luges@s.
E sego a matinar, se non se esquecerán as Autoridades do valse Froilán, co meu pai,Perfecto Arias cerceda,compuxo con todo o seu fervor, e tan fermosa aceptación tivo. que dito outra de vez de paso, estaría ben, xa que é o primeiro canto co Santo Patrón ten adicado e recoñecido,que se implantase como colofón en todo acto a él adicado.
Moi felices festas a todas as persoas que coñezo e coñecen, mais a todos en xeral.
¡FELICES FESTAS!¡ E VIVA LUGO!
ANA ARIAS SAAVEDRA
6 de Marzo , 2013 - 14:33 pm
washboard abs…
Blog de Paco Rivera » Blog Archive » Luz Darriba…
1 de Abril , 2013 - 22:11 pm
Hi! I’m at work surfing around your blog from my new apple iphone! Just wanted to say I love reading through your blog and look forward to all your posts! Carry on the fantastic work!