Hace un mes

ESTE texto se publicaba en la bitácora el pasado 16 de febrero:
“SE ha estrenado en Madrid un documental para promocionar Vigo titulado “Novo Vigo vello”. El protagonista es el lucense Luis Tosar. ¿Se lo imaginan publicitando nuestra ciudad y más concretamente la Muralla?. Esas son las campañas que trascienden y producen buenos resultados”.
Justamente un mes después EL PROGRESO publicaba ayer una información que se iniciaba así:
“El actor Luis Tosar será la imagen de la Diputación de Lugo para la promoción turística de la provincia…; el eslogan utilizado es “Lugo terra de todo natural. Yo soy natural de Lugo”.
Me alegro de la coincidencia de gustos en lo que se refiere a la presencia del actor en la campaña. Una buena decisión.
——————

SI no ha habido ningún percance, ayer jueves la Real Banda de Gaitas de la Diputación de Ourense, que dirige el lucense Xosé Luis Foxo, habrá desfilado un año más por la Quinta Avenida de Nueva York con motivo del “St. Patric´s Day”, parada que este 2011 celebra su 250 aniversario. En este acto multitudinario la banda de Foxo fue distinguida en el 2000 como la mejor banda de la historia del que es el mayor desfile de gaiteiros del mundo.
No cabe duda de que disuelto erróneamente (por motivos fundamentalmente políticos) el Ballet Gallego Rey de Viana, la Real Banda de Gaitas de Ourense es la embajada artística gallega con más proyección en todo el mundo, después de actuar en más de un centenar de paises y en los cinco continentes.
———————

LA madrugada del viernes al sábado se celebra en El Ferrol la llamada “Noche de las Pepitas”. Durante unas horas la llamada ciudad Departamental (no sé si ya ha perdido esto) retoma la antigua costumbre de rondar a las damas, con participación de varias agrupaciones musicales en las que el peso lo llevan instrumentos de cuerda (guitarras, bandurrias, laudes, violines…) y las bien timbradas voces de los ferrolanos.
No sé si continúa teniendo especial protagonismo en esta fiesta José Manuel Couce, que en los años 60 fue uno de los triunfadores de aquel concurso “Micrófono de Oro” que organizaba Radio Lugo; más tarde fue el cantante del grupo “Los Players” y luego tuvo un significado especial en la política municipal como concejal y en alguna legislatura responsable del departamento de Cultura. José Manuel fue pieza clave en algunas de las agrupaciones que participan en la “Noche de las Pepitas”.
———————

LOS que de alguna manera conozcan la pequeña historia del Lugo del pasado siglo, especialmente de los años 50 para atrás, sabrá que en nuestra ciudad también proliferaron en cierta época las rondallas y las sesiones de música callejera, que siempre se gestaban en establecimientos de hostelería. Lamentablemente todo aquel Lugo de aquella música ya no existe.
——————–

AYER citaba que en España han más de 14.000 personas desaparecidas y acaba de caer en mis manos un texto del Francisco Pérez Abellán, experto en periodismo de sucesos, en el que dice que en nuestro país desaparecen todos los años entre 2.500 y 3.500 ciudadanos.
Francisco Pérez Abellán es desde hace tiempo el más sobresaliente de los periodistas de sucesos, género que tiene ahora pocas figuras desaparecidos Margarita Landí (la estrella de “El Caso”) y el un poco lucense Enrique Rubio que hizo magnífica información sobre el género negro en la pequeña pantalla.
A Enrique Rubio le conocí porque venía con relativa frecuencia a Lugo para ver a su familia e incluso le entrevisté varias veces para la radio. Con Paco Pérez Abellán hablé telefónicamente cuando estaba en la Cope, con Jiménez Losantos. Me llamó para interesarse por Marcelino Ares Rielo, “O Garabelo”, que ya entonces había sido puesto en libertad tras pasar una larga temporada en la cárcel por la muerte de cuatro personas. Le conté todo lo que pude y creo que hasta le facilité la posibilidad de contactar con él.
——————-

EL deterioro causado por los años (y a lo peor por otras cosas) se hace patente en la imagen de Gadafi: hace tiempo era un buen mozo, ahora una caricatura. Espero y deseo que ese cambio tan para mal no sea igual para todos; a mí no me gustaría.
——————-

ME llega una invitación para asistir el próximo día 23, miércoles, a la presentación del libro de Antonio Gómez Rufo “La abadía de los crímenes”. Tendrá lugar a las ocho de la tarde en el Salón Regio del Círculo de las Artes con asistencia del autor y correrá a cargo de José de Cora y de Francisco Narla.
———————

AYER haciendo zapping se me presentó la oportunidad de que ver durante unos minutos parte de la película “Codo con codo”, un musical español del año 1967 con Bruno Lomas, Massiel y Micky como grandes estrellas. ¡Dios, como ha cambiado todo!: la música, los bailes, la moda, los peinados; es que aquello lo viví yo y sin embargo me parece tan lejano como pueden parecerme las guerras Púnicas.
Me quedo con la imagen de Tomás Martín Blanco que era un número uno de la radio y sobre todo de la radio musical y que luego fue injustamente olvidado; un caballero que me dio la oportunidad en una mañana madrileña de ver en “El Gran Musical” la presentación de “Los Bravos”. Y también me gustó haber visto con pelo a Micky, con el que muchos años más tarde, en casa de Suso Gayoso, alcalde de Villalba, me pasé una excelente velada.
——————-

COSAS DE LA COMUNICACIÓN
Unidad Editorial ha emitido una nota en la que desmiente que Buruaga deje VEO 7, noticia que había sido divulgada por la mayoría de los medios que tratan de estos temas y que aquí también comentamos.
……..
El vespertino de Tele 5 “Sálvame” se ha convertido en un teatro-jaula de grillos; se autoalimentan de “escándalos” protagonizados por ellos mismos y a veces hasta lo hacen bien y engañan a la audiencia; pero no hubo ayer ningún teatro en el enfrentamiento de Jorge Javier Vázquez y María Teresa Campos; el que se autocalifica como “amo del cortijo” encontró en la veterana comunicadora una respondona que lo puso firmes, cosa a la que no está nada acostumbrado porque todos le ríen las gracias, aunque a veces no haya ningún motivo, sino todo lo contrario. Al final del espacio él intento relajar la cosa diciéndole “te voy a hacer una pregunta que no se atreve a hacerte nadie: ¿por qué eres tan puñetera?.
……..
He visto unos minutos del nuevo invento de Tele 5 llamado el “Reencuentro”. Podían haberle puesto un subtítulo tal que así: “La parada de los monstruos”.
—————–

PARA:
CANDELA.- Volviendo al programa sobre La Habana que dio el otro día TVE, entendí que el sueldo de los cubanos medio es de 6 euros mensuales. Como tú estás más al tanto de las cosas de allí, ¿es posible que ganen tan poco?; porque además en general las cosas están bastante caras.
PRINCESA.- No me he olvidado; pero estamos hablando de unos tiempos que ya no recuerda casi nadie y la persona que me puede informar no estuvo localizable estos días. Ayer jueves por la tarde me han dicho que quizás el viernes por la mañana pueda hablar con ella. Así que, probablemente, mañana sábado podré responder a tú curiosidad con bastante detalle.
PELUQUERA.- Yo también la he visto (a la señorita Leire Pajin) y coincido con usted. Salió bastante espesa.
CRISTINA.- Te digan lo que te digan en consumo, haz allí la denuncia; la tienen que tramitar y a las empresas no les hace ninguna gracia recibir el chorreo de papeles. Yo tengo una experiencia, la única, en la que le salté a la yugular a una multinacional que me quiso tomar el pelo. Desde el primer momento dejé claro que no quería ninguna indemnización y me consta que lo que me hicieron a mí se lo pensarán antes de hacérselo a otros. De hecho me consta que advirtieron a su gente que en casos como el mío no tratasen a los clientes como me trataron a mí.
SPEAKER.- Conocí personalmente al Georgie Dann auténtico; un gran tipo; muy buena gente. Aprovecho: dale recuerdos a tu hermano; seguí su odisea y me alegro mucho que la haya superado a pesar del susto; ya le he dicho a P. que tenemos que celebrarlo; ¿en mi casa?. Vosotros tenéis la palabra.
———————

UNO de nuestros lectores (“Estilicón”) nos mandaba ayer, para hacernos sonreír, una relación de los motivos por los qué algunos hombres prefieren un perro y no una esposa. Con una rapidez de reflejos envidiable, una lectora (“Deyalnira”) le responde relacionando algunos de los motivos por los que algunas mujeres prefieren un perro y no un esposo:
1º Menean la cola ante un simple gesto de cariño, sin necesidad de que “ellas se meneen”
2º Cuando se les riñe, no se envalentonan: se hacen un ovillo y meten el rabo entre las patas
3º Se ponen muy contentos cuando les dices: “Vamos a la calle”
4º Siempre están dispuestos a acompañarte (consecuencia del anterior)
5º Nunca te dirán ante su plato favorito: ” A mi mamá le salía mejor”
6ª Si los acariñas, nunca se preguntarán “¿Qué querrá ésta?”
7º Siempre te devuelven tu entrega, multiplicada.
8º Nunca orinarán sobre la tapa del váter
9º No te verán envejecer. Para ellos serás siempre la más guapa, la más joven…¡la mejor!
10º (Copio-pego el test final de nuestro amable remitente, con una insignificante modificación de género):
“Encierra a tu esposo y a tu perro en el maletero del coche durante una hora. Abre el maletero y observa quién de los dos se alegra más de verte”
——————-

LAS FRASES
“En ciertos momentos, la única manera de tener razón es perdiéndola” (JOSÉ BERGAMIN).
“La verdad es un arma más terrible que la calumnia” (MAURICE TALLEYRAND-PERIGORD).
———————

LA MÚSICA
Estos días han coincidido en este apartado varios cantantes valencianos, todos ellos con un especial chorro de voz e interpretando temas algunos olvidados, pero de indudable calidad, como este “Mía” con el que Juan Camacho ganó el Festival de Benidorm en 1975.

——————–

EL HASTA LUEGO
Se confirmó la mejoraría del tiempo y a partir de hoy mucho más. Es seguro un fin de semana de primavera: por vez primera en muchos meses se superarán los 20 grados a la sombra y, por supuesto, lucirá el sol, aunque estos días que restan de la semana en las mañanas es probable que reine la niebla. Bonifacio está deseando tanto como yo que se seque el campo; no le gusta nada mojarse las patas. Acabamos de regresar del paseo nocturno; en el cielo lucen las estrellas y una luna casi llena; hay una leve niebla.

56 Comentarios a “Hace un mes”

  1. Honorio

    Nunca me había fijado en el horario tan tardío hasta el que están al pie del cañón algunos participantes pero el que bate el record es Pepe Beethowen, alias Sergio y algunos más más. Disfrutarán ustedes una buena siesta o un buen butaquero. Yo no aguanto y me caigo a mi hora como un saco pesado. Pero antes de comenzar mis labores entro a saludar .
    Por cierto, Pepe, estoy estudiando con detenimiento si eres sincero en el planteamiento de tus disculpas por la pernada de anoche ( Pernada refiere a metedura de pierna, no a lo otro) que acabo de leer En emisiones posteriores emitiré mi veredicto. Y no intentes confundirme que se ve claramente que el último comentario de ayer LA DAMA , eres tú acamaleonado. Zorrete.

    MAS : tenemos que hablar de lo de los Alessandi a la Wikipedia, que es más complicado de lo que yo suponía. Hay que resaltar enlaces, para acceder a derivados, dosificar fotografías, pasar control de verificación…Yo que sé. Me lo explicó un profesional de aquí, amigo y proveedor pero no me enteré bien ya sabes que no tengo base formativa en eso así que voy a tomar apuntes o mejor, lo voy a poner en contacto contigo porque tú estás puesto en el asunto.
    Y ya me voy a buscar mi corazón perdido por estos caminos polvorientos por donde pretendo buscar la alegría de la vida y no encuentro si no pesar. El pesar que ahora me invade a veces se trastoca en alegría efímera … Perdona Pepe, pensaba en que la dama de antes podría ser real, que no eras tú …casi me la pegas

  2. Georgie Dann

    Yooo quieroo ser “asesoooooorrr” como Berricosé y Vicente Pastor…

    PD: Dedicado a esos 215 asesores que Diputaciones y Concellos de Galicia tienen de “libre dedocracia” y que chupan unos 7,5 millones de euros de las arcas públicas al año. Viva el vino (y las mujeres).

  3. Georgie Dann

    “Jet aime…jet aime……lalalalaaaaaa laralala” (Orozco en la ducha-1)

  4. Princesa

    Gracias Paco,
    ya supuse que mi curiosidad iba a levantar la tuya. Por tanto, sé que vas a indagar en el tema. Un afectuoso saludo

  5. Centolo

    Paco

    No te discutiré yo la antigua apariencia de Gadafi, pero la verdadera noticia de hoy es la manera de como este señor (según ha dicho) quiere entrar en la última ciudad “rebelde” de su pais, al estilo del antiguo jefe de estado español cuando entró en Madrid, al final de la guerra civil. Estamos en el mundo dando ejemplos imitables, algo es algo.
    Y en cuanto a la variación del aspecto personal, lo que realmente importa es que cada uno lo asumamos a medida que nos vayan llegando los cambios, o bien taparnos la cara al estilo Gadafi.
    La otra noticia es que parece que la ONU toma cartas en el asunto. Esperemos que sea para bien.

  6. trifoncaldereta

    A TRAMA DE AMBUÁS (VIII)

    Cando un céfiro axita con suavidá as follas dunha bidueira, creen por terras do Loira que é a pantasma de Ana de Bretaña, que vai chamando polo seu Carlos.
    Foi o castelo de Ambuás -de “Amboise”, dicen os franceses, con ise raro falar que teñen- berce de tantos acontecementos lúgubres e máxicos, que cando o visita calquera curioso, síntese acompañado malia que vaia soio. Acompañado da compaña -mais ou menos santa- de ilustres finadiños de cincocentos anos atrás.
    Así, na estadía que alí disfrutéi nas vísporas do Comilonum de Lugo, fun auxiliado por un elenco de admirables espíritus ós que, ca familiaridá que otorgan as horas silenciosas, acabéi tuteando.
    Todos rín cando Carlos me conta que morréu xogando a un tenis rudimentario ca súa muller. Preténdeme convencer que se golpeóu ca padieira ou dintel dunha porta, esforzándose por devolver unha bola ó estilo Nadal ( adoitan ver a tele cos vixiantes, seica. E andan ó día en todo ), cando é sabido que lle entróu un apretón durante o partido, e se metéu nunha letrina ad hoc no xardín. Foi ó erguerse da escatolóxica posición en crequenas, que batéu ca porta e caéu decindo “mérde” -acaso moi explícitamente-, e sofrindo a aplopexía que pasóu á historia como causa do óbito real.
    Tamén rí a súa esposa Ana. Pero con melancolía: Carlos tiña vintaoito anos cando o da inoportuna cagalera, deixándoa viúva ós vintaún. Para colmo, os catro fillos enxendrados morreran de nenos. Ana -fermosísima, intelixente e forte- voltaría a ser raíña de Francia ó matrimoniar co herdeiro, un curmán do seu home. Bretona independentista a rabear, morréu vendo cómo Luís anexionaba con malas artes casamenteras Bretaña á coroa gala. Deixóu un espléndido Libro de Horas e unha querencia inesquécible no seu pobo.
    Sorrinte só a medias andaba o emir Abd al- Qadir, nunca recuperado da perda de Arxelia ás mans da France e que andivo preso polo castelo até que NapoleónIII o ceibóu da pena.
    Pero con quen xuntéi merendas, e conversas dabondo, foi con don Leonardo e o seu amigo Francisco, o rei que o chamóu á corte.
    Leonardo, enfurruñado cos Médici – ” Los Médici me han creado. Los Médici me han destruído”, escribíu especularmente e ca zurda-, colléu catro ou cinco cousas e piróu cara a Ambuás nunha penosa travesía para o seu estado físico. Entre os fardos, un pequeno óleo sobre un cacho de álamo representaba a faciana dunha muller sorrinte. O sorriso mais enigmático, inquedante e mediático da historia mundial da pintura : O dunha inconclusa Gioconda, que Leonardo retocaría até os últimos días de vida. Así mo conta Francisco, que adoitaba pasar as tardes canda o seu protexido no castelo de Clos Lucé, un coqueto palacete pegadiño ó seu, e comunicado por un soterráneo secreto, onde se acomodara o espíritu magnífico do Renacemento.
    Morto o xenio de Vinci, pasóu o cadriño a traveso dos séculos por mans diversas, agás aquelas quen llo encargaran, : As de Melzi- o seu herdeiro intelectual-, as do rei Fracisco I e até as do mesmo Bonaparte, que o colgóu no seu cuarto…
    Foi parar ó cabo do tempo ó muséu do Louvre, de onde apenas saíu de viaxe.
    Apenas…
    Alí víuna don Eduardo – un marqués algo afectado, de orixe arxentino-. Na mesma sala varios copista facían o seu traballo, e don Vincenzo – un mañoso carpinteiro italiano- arranxaba molduras de telas veciñas…
    Houbera quedado mais días en Ambuás con tan selecta compañía, pero tiven que ir con urxencia a Lugo por mor dun pantagruélico xantar : En tales datas -que ben me acordo – rodeóuse a Muralla forrada en libros, da mesa mais grande habida nunca en toda Europa. E reclamóuse nun berro unánime facéla filla da Humanidá… Ou algo así, que xa pasóu tempo e algún detalle acaso non recorde.
    Marchéi de Ambuás agradecido pola exquisita cortesía dos seus espectros. E deixéilles, por corresponder, un meu exemplar anotado do Oráculo manual y el Arte de la Prudencia, de don Baltasar Gracián, que foi recibido con xúbilo por ista santa compaña francesa… Acaso gardárono nun aposento real, ou no taller de don Leonardo por se volvera eu un día…
    Os lugueses, namentras, poñiamos un pucho napoleónico na testa, feito cas follas do El Progreso: Facía tanto sol aquil día de comenzos do outono, que a romana cerca semellaba ir a ser tomada por unha lexión de doentes saídos dun frenopático…

  7. haha

    “Lamentablemente todo aquel Lugo de aquella música ya no existe”.

    Hombre Paco, lamentablemente, lamentablemente… pues es tu opinion. A mi personalmente me repatean las rondallas y supongo que buena parte de la juventud piensa lo mismo. De ahi que ese Lugo ya no exista.

    Sin embargo hoy existe un Lugo de DJs, rappers y grupos de rock y pop muy activo. El problema son las “fuerzas vivas”, que no se enteran. De ahi que los saraos del Circulo parezcan organizados por y para el IMSERSO.

  8. haha

    Si es lo que tu decias Paco, los jovenes en Lugo lo tenemos dificil. Conozco un punado de artistas jovenes de primera categoria a los que nadie apoya ni expone y luego va Conchita Teijeiro y mueve a sus coleguitas para que le monten su sala en el Museo Provincial. Ver para creer.

    Lo bueno es que siempre se puede emigrar. Y lo hacemos. Lease Coira, Tosar, Murado and a cast of thousands.

  9. haha

    Hasta en Vilalba espabilan

    http://www.lavozdegalicia.es/lugo/2011/03/18/0003_201103L18C4991.htm

  10. Candela

    Paco; sobre Cuba una cosa son las noticias que salen ‘pa’ fuera y otra es la realidad. No hace tanto leí en el Granma que el PIB estaba alrededor de los diez mil dólares … ¿eso cómo puede ser si el sueldo del cubanito medio no llega a los 20$ (sin más ceros)?

    Lejos de los comunicados “oficiales” ,en mi localidad tengo trato habitual con una doctora cubana que siempre me cuenta cosas. Sus colegas, algunos cobran 300 pesos (el equivalente a esos 15 o 20$). Ella aquí ahorra y todavía le manda dinero a su mamá… y miren que está la vida cara en esta isla¡¡

    Allí los que “viven” son los camarillas del régimen y después, que han abierto el puño para los que se dedican al comercio minoritario, pero de ahí tb han de subsidiar al estado.
    Eso sí, continúan echando la culpa al bloqueo, primando los principios lLeninistas con los lavados cerebrales, idolatrando al che, desempeñando un buen trabajo en la sanidad (para los extranjeros mil veces mejor of course) y recibiendo al turista con los brazos abiertos y sin hurtos CÓMO NO.

    Sobre la propaganda al turismo de carretera, todavía no hay reducción de velocidad en pantallas analógicas, sino que son unos primitivos carteles los que anuncian que allí los niños no duermen en las calles como ocurre con equis millones por el mundo… el Paraíso miamol).

    En vista de que anda haha por aquí arriba, y de que pone pegas a todo, he buscado estos videos en la red por aquello de q una imagen vale más que mil palabras:

    http://www.youtube.com/watch?v=qmUsYoDUxAk

  11. Candela

    o por si mi visión lejana estuviese ya afectada
    http://www.youtube.com/watch?v=O1KbNsDsLpI

  12. Candela

    Si me permite, señor Honorio, creo que entre su diente y su mal enfoque Valentino, anda usted desdamado.

  13. Candela

    Otra noticia “en clave” (para Centolo)

    http://www.elmundo.es/elmundo/2011/03/18/castillayleon/1300437480.html

  14. VIRTU

    Haha:
    No se haga pasar por joven. Usted es ya un adulto muy mayor que necesita con urgencia una moza. Ese es su problema y por eso tiene usted una amargura encima que no se puede aguantar y más ahora qe llea la primavera y tiene más presente que se le está pasandoel arroz.

  15. Cantante

    Paéceme que seño Haha e un que tíñamos no coro e que tuvimos que botalo pola sua incapacidade para entonar as cancions mais sinxelas. Si eo que eu penso está xordo.

  16. aviso

    Mañana, 19 de marzo, festividad de San José

  17. Candela

    y además….
    http://www.libertaddigital.com/ciencia/llega-la-luna-llena-gigante-1276417594/

  18. SPEAKER

    te veré en lo de vallejo y hablamos

  19. Centolo

    Candela

    A mi el estatuto de autonomía del “café para todos” me la repafunfla, Estás más guapa cuando te pones el delantal ese de los arroces, o te observas iluminada por focos obsoletos.

  20. Dosita

    Candelaria: Ahora mismito, voy a verlo, el perigeo… ( ¿seguro que es “tolerado”?)
    Ya después le cuento, si no me pilla el fresco

  21. Centolo

    Candela.

    Si rencor. Eh? . Unha aperta.

  22. Centolo

    Dosita

    El Perigeo es uno de Piugos , o qué?

  23. Centolo

    Dosita

    Cuidado con los de Piugos. En los años 50 y 60 decían que eran extaterrestres con boina.

  24. Piuguense

    Centolo

    Asi que, extraterrestres cn boina eh!
    coida non te pille algún que ajora levan as tenaciñas no peto adentro pra zampar merisco. Sonche moi finos e arrenegaron do cocho hai xa anos.

  25. Mariola

    Ay que susto. Había leido pirogeo ahora ya quedo mas tranquila.

  26. senos y consenos

    ¡ Próximamente, en las mejores lencerias lucenses !

    http://www.youtube.com/watch?v=V0fJYYmLflI&feature=player_embedded#at=24

  27. Dosita

    Cale, Centollo, cale… No me meta miedos retrospectivos.
    Fui ver el perigeo al Parque, y nunca le pensé en los extraterrestres de piugos… Sólo en el fresco, el cual andaba apostado detrás de los mirtos. Pero ahora que me lo dice…de tanto estirar el pescuezo -y con la deslumbrancia del lunar- vi yo puntitos centelleantes, que creí estrellas de toda la vida y, si cuadra, eran las motos de los ofnis con los faros prendidos. De tódolos xeitos, aquí me hallo otra vez y no me palpo ninguna antena, ni me puse verde… todavíaaaaaaaa

    Candelaria…
    Verá: Yo le soy medio cegata y no me recordé de llevar las lentes, así que, imposible hacer mediciones a simple ollar. Pero, aparte preciosísima, no le noté más dilataciones que las de costumbre por plenilunio….Si cuadra, es que aún no se entendiera con el perigeo, pero tampoco voy salir cotillear a otras horas e interrumpirles la fundición…
    Seguro que por sus lares, luce muy majórica.

    ¡Vou votar un grolo ao xarro! ( a ver si afino la visión)

  28. Candela

    Centolo, creo que Franco no entró exactamente como dijo Gadafi (y sino que lo corroboren los entendidos _A MÍ LA LEGIÓN¡¡¡)

    Recibo encantada el abrazo, y yo no me pico por que me digas fea … ¡¡ faltaria pus!! Sin focos modeLnos (que sale muy caro andar encendiendo y apagando) y sin luna, hoy solamente quise compartir la fe de ratas contigo.

  29. Candela

    grolo ao xarro? y eso qué es Dosita?

  30. Candela

    ah, debe ser tomar un buchito del Sansón, cuidadín no empuje demasiado…

  31. Dosita

    Don Honorio:

    Seguramente que usted vio muchos lunares en su vida y bien preciosos. Cuéntenos alguno, por favor… Pero sin miedos ni aparecidos ¿estamos?

  32. Candela

    Ahora ya hay cables, túneles sumergidos, pero cuántos mas años han de pasar para que los ingenieros hagan posible más vías sobre el mar.

    http://hojassdeprensa.blogspot.com/2011/03/el-cuban-special-un-ferrocarril-directo.html

  33. Honorio

    Si, autora de mis éxtasis mas sublimes. Cierto que he visto lunas en todos los puntos del globo nuestro pero nunca nada que luciera o alumbrara como lo hacéis vos en esta bitácora que por ello rezuma esplendor. Lunares…, los más hermosos, artísticos y estéticamente situados con toda seguridad, no los he visto ni aspiro a verlos. Pese a su belleza, como cuantos más hermosos atributos formarán el conjunto del ser que mas felicidad me proporciona; es aspiración secundaria , para mí esa contemplación perecedera. Vos sabéis y seguro sentíis como la mira y admira este su servidor que lamenta mucho muchísimo :
    A)no oíros ni observar vuiestras evoluciones cuando pronunciáis : O Remexe.
    B)Tener que abandonar esta posición por imperativos ineludibles

    C)Se me olvidaron las palabras. Me inclino ante Vd. y le ruego eleve su lámpara y me alumbre el camino
    Suyo siempre
    Honorio

  34. PEPE "BEETHOVEN"

    HONORIO :

    “Pendonado”. Estaba claro que la Dama es refinada y, además, su comentario
    es ajustado; quiero decir que no se le despendola el párrafo como a mí… jaja.
    Ah, hablando de horario (como siempre, entro tarde…), ahora mismo acabo de
    salir de la bitácora de ayer, contestando al sin par “Maestro” (me huelo quién)
    respecto al “Arde Lucus”… pero yo me he decantado por el “Arde o eixo”, eh.
    Sobre el asunto de subir los Alesandi a Wikipedia ya me lo había propuesto mi
    sobrina Oscar Mateos (él ya se ha puesto). Y le dije que tiré la toalla. Al final,
    es posible que me lo “tramite” él, pues me insiste. De todos modos, gracias H.

  35. PEPE "BEETHOVEN"

    Perdón… por llamar “sobrina” a mi sobrino Oscar, pues no ha cambiado de sexo.

  36. PEPE "BEETHOVEN"

    GEORGI DANN :

    Georgi… Mejor que asesor, es ser “asexor”… porque así no te critican, ni te piden cuentas. Ya sé que, también, es un puesto de responsabilidad; pero todo
    lo que sea “sexudo” es más gratificante que ser “sesudo” y reflexivo… Anímate.

  37. SEito

    Na carreira de hoxe, sen sabelo, case me cruzo co Noso Rei de Palas ( e Picos) que andaba alá pola outra patria de San Froilán, inaujurando a nova estación temporal pra cando cheje o AVE;oubo de ser o fin e o cabo quen cortara a cinta, pois o seu xefe, leonés il, oubo de quedarse nos Mandriles por mor dunha jerra na que nos van a meter ( a ONU claro ) .
    Viñen cabilando despois de ver a canallesca co dibuxo do presente e do incerto futuro da línea que por alí pasa . O futuro incerto dalle un cacho a esa línea dende alí a LU pasando por Monforte, pero deixandoa desconectada de Garabolos de Mar .
    Non ten que ser nada doado, andar estrando os cartos pola vecinbdade, vendo que en cas dun, aindatardará en chejar a “traída” .
    Duro oficio, a dos nosos “prohombres” de sempre e cada un cos seus, traballando pro injlés .
    Sinto unha entrada nada festeira estando como esta o patio, pero evos o que non hai, onde ouvo tanto pra levaren pra lonxe .

  38. PEPE "BEETHOVEN"

    GEORGIE DANN :

    Georgi, imagino que Orozco… también cantará, aparte de “la dicha en la ducha es mucha”, el célebre zorongo gitano (con licencia poética de García de Lorca)…

    La luna es un pozo chico
    las flores no valen nada;
    lo que valen son los votos
    que valen “pala” alcaldada.

  39. PEPE "BEETHOVEN"

    CENTOLO :

    Cada vez que veo a ese hiératico y falaz Gadafi… se me ponen los… de punta.
    Ya sé que la ONU interviene tarde (y, otras veces, nunca; como ha sucedido con tantas dictaduras que en el mundo han sido y que Dios las perdone; amén),
    pero, esta vez, he sentido, dentro de lo malo (como la catástrofe de Japón), un
    alivio notable por la resolución humanitaria (que solapa la económica) que evite
    una masacre de ese sangriento beduino… que, hace muchos años, tendría que
    haber sido juzgado como criminal (y ladrón). Bueno, lo paradójico es que China,
    otra gran dictadora, sea miembro permanente del Consejo de Seguridad… Hum.

  40. Candela

    -¡Hombre Pepe…,cuanto tiempo sin verte!

    -Si que es verdad, desde el instituto. Por cierto: ¿ a qué te dedicas?

    -Soy físico nuclear, acabo de hacer un master en EEUU. ¿y tú…?

    -Trabajo en IBM.

    Esto mosquea” bastante al físico:

    -¿Tú, con lo “duro” de mollera que eras?. ¿ De programador o investigando nuevos sistemas?

    -Nooo, estoy en un cuartito y los jefes me llaman y me dicen: Pepe IBM a por un café; Pepe IBM a por el periódico; IBM a echar la quiniela… y cosas “asín”.

    Muchas felicidades a todos los Xosé, Pep, Joseses, Pepitas y MariPepas del blog de Rivera. En especial a Pepe Sergio, Pepe Hortas y José Manuel.

    Molts d’anys també a tots els pares¡¡¡

    http://cocinarapida.net/wp-content/uploads/2010/10/15/pastel-de-chocolate-peras-lim-n-227.jpg

  41. SEito

    [Trailer] Alain Resnais – Hiroshima Mon Amour
    http://www.youtube.com/watch?v=zjGdLZNAdRc&feature=related
    …con el recuerdo de las víctimas de estas fechas y para recordar la única energía sostenible….
    Boas noites e mecajonocorteinjlés (antes jalerías) por poñer o día do pai pra facerlle sombra o santo que mais a sombra estivo de todos;humilde debeu ser il ….
    Felicidades a los Goses y a las Pepitas .

  42. SEito

    …y a los Pepitos…

  43. PEPE "BEETHOVEN"

    HAHA :

    Ha, no es bueno enfrentar gustos generacionales… En mi caso, soy rondallero y rockero. Lo bueno del Arte, es fundir estéticas. Mira, gracias a escuchar con 13 años una rondalla (lo relato en la Memoria Alesandi), le fui cogiendo gusto a la guitarra; luego a la poesía y al piano. En cuanto al RAP, dear friend… deberías decir RIP, pues no creo que sea del gusto de esa buena parte de la juventud que tu preconizas, porque, todavía, hay muchos jóvenes que aprecian la Música, que nada tiene que ver con un monótono y monocorde monólogo que, ni siquiera por sus cabriolas, sería atracción para público amante (cada vez menos) del circo…

  44. Centolo

    Pues si, ya es hora de felicitar a los Pepes del blog y alrrededores. Felicidades.

  45. Centolo

    Candela , ya sabes que no te he llamado fea y precisamente hoy he comido una paella con los amigos habituales, ya hemos superado la trilogía del cocido y me he acordado dels arrosos que haces, especialmente en verano, con aquel delantal tan fresquito.
    Gracias por aceptar mi aperta.

  46. PEPE "BEETHOVEN"

    CANDELA :

    Cuidado con el señor Honorio que, en sus años mozos, fue todo un “guaperas”. Y el que tuvo, retuvo… Puede que, con las damas, sea comedido (eso me consta)
    pero, ojo, que sabe mover ficha… y, cuando menos se lo piense una o uno, le
    dirá ¡Dama! Y se acabó la partida. No fue Valentino, pero sí Valentín. Ojo al dato.

  47. PEPE "BEETHOVEN"

    DOSITA… CANDELA…

    Nenas… Cada vez que leo o veo una “greca” (quiero decir, letra o palabra) no puedo evitar el comentario de “marras”. Por ejemplo, me encanta el “perigeo” (de “peri”, alrededor de) si estoy a bien con vosotras (casi siempre, eh); pero, también, el apogeo, en caso de “enfurruñarnos” momentáneamente… En este caso, está muy bien dicho eso de “me encuentro en el apogeo”… jajaja, pues
    es como estar en la gloria, libre de toda confrontación. Sin embargo, siempre
    diré de vosotras dos… “ni contigo ni sin ti, tienen mis males remedio”. Cierto.
    Dosi, felicita de mis partes a las pepas. Candela, de mi parte a Xuanxo. Muác.

  48. PEPE "BEETHOVEN"

    Ay, perdón, rectifico: de mi parte, a las Pepas. Omití el prefijo “apo” (lejos).

  49. PEPE "BEETHOVEN"

    CANDELA :

    Cande ahora me toca hablar en plan esotérico (tema en el que no soy novato)
    Agradezco tu puntualidad, porque en este perigeo lunar, la Luna Llena está en Virgo, justamente con dos crisis peliagudas: la crisis en Japón y la de Libia…
    No es broma, pues es el plenilunio más importante de este año. Ah, me habría
    encantado estar en cualquier puerto de mar, situado al Levante, para ver la
    brillantez de nuestro satélite… Ya os dije ayer que había que aprovechar este
    momento… cargándonos con su intensidad. El signo de Virgo es calmoso, pero
    también hipersensible (histérico). Todo irá bien, si hay equilibrio “magnético”…

  50. PEPE "BEETHOVEN"

    SENOS Y COSENOS :

    Aunque con luna en virgo, no es muy aconsejable hablar de esas protuberancias,
    sólo quería decir que he fijado bien mi vista ambliópica… pero, con ese harén de
    chinitas tan abundantes… creo que no me he jalado una rosca… La verdad, sólo
    he oído una parafernalia verbal “pe chi, pe chi, pi chi, pu chi” que me ha dejado un tanto aturdido… Me hubiera encantado, aunque fuera en chino o japonés, oír
    el tema aquel de “El cordón de mi corpiño”… sin tanto bombo mercantilizado…

    http://www.youtube.com/watch?v=VnIb3XFsj8I

  51. PEPE "BEETHOVEN"

    SEito :

    Grazas polos teus parabéns ós Goses, Pepes e Pepitos… Pero, tamén, mecajo
    no Corte Injlés e adláteres… pola sua falacia en coller como totem comercial ó
    noso sinxelo patrono… que é dos carpinteiros, dos pais “putativos” e dos Pepes,
    a meirande bóa xente (“Todos los Pepes son dulces…”) e xamáis dos grandes almacéns mercando a figura do Pai… que, de non traballala muller, é quen vai
    pajalo rejalo… Agora, ¡viva la Pepa! xa non é lema gaditano, senon santo i seña da nova demo-cracia que, subliminalmente, déixanos sen cuartos. Mira, xa non
    me chamo Pepe… pois vou trocalo polo meu segundo, Serxio (tamén hai moitos)

  52. PEPE "BEETHOVEN"

    Perdón, retifico “cuartos” por “cartos” (pra o caixón, kyrie eleisón). Unha aperta.

  53. PEPE "BEETHOVEN"

    CANDELA :

    Cuando he visto eso tuyo de… ¡Hombre Pepe…,cuanto tiempo sin verte!… me
    pareció, en principio, que no me habías leído estos días… jajaja. Enseguida vi que se trataba de un gracioso chiste (salvo para el ordenanza de IBM… jaja).
    Bueno, gràcies per la teva felicitació. Ahora me voy a la piltra (hoy me “pasé”,
    por mirar tanto a la luna) y, desde LUego, el 19 de febrero (número áureo) va
    a ser un día peliagudo: traca radioactiva en Japón… matraca en Valençia… y
    la tra-ca-trá en Libia. Esperemos llegar con salud al próximo perigeo lunar, en
    el 2029… seguro que se armará otra buena. Son las 2:00 (las 3.00 en el blog).

  54. PEPE "BEETHOVEN"

    Perdón, Cande (estoy adormilado), quise escribir 19 de Marzo… pero lo “asocié”
    al día de mi aniversario (19 de febrero… otro número áureo). Bona nit, dona. PP

  55. Alonso Prada

    Honorio Honorio Honorio ahora no escribe Vd. las cosas de antes Felisiña, Coloretes y juergas de aquel Lugo. Me parece que está Vd. por rachas tirando hacia los clásicos como Romeo y otrosdel estilo. Le saludo.

  56. 1661456

    What a lovely day for a 1661456! SCK was here

Comenta