Si quieres conocer a Manoliño, dale un carguiño

LA frase que ya conocía, pero tenía olvidada, la recordó el viernes un sindicalista cuando intervino en el homenaje a Suso Otero y las aprovechó para poner de relieve una de las grandes virtudes del ex: su sencillez. Alguno podrá decir que eso es lo normal; y yo afirmo que es lo anormal, que a muchos de los que nombran o eligen para algo se les sube el cargo a la cabeza y andan encantados de haberse conocido y de, a partir de entonces, encantados de conocer y tratar a muy pocos. Como yo tengo muchas horas de vuelo he tratado por docenas a gente de este tipo, que no se da cuenta de que todo es efímero y de que cuanto más alto subes más dura será la caída; y cuando esta se produce es bueno encontrar cerca a gente que te cuide las heridas. Entre los políticos prolifera mucho esta fauna. Los orígenes laborales y económicos de muchos ampliamente superados en la vida pública les ponen…¡como les ponen!. Y yo, como el sindicalista, apelo a otra frase hecha que viene muy a cuento:”a la que nunca ha usado bragas, las costuras le hacen llagas”.

 

 

 

ME telefonea Nora Real para recordarme que el próximo fin de semana tenemos que ir a Lampazas a jugar al tute. Viernes y sábado Jaime Veiga quiere reunir allí a 500 parejas para batir un record. Habrá participantes de toda España y una muy especial y nutrida representación de gallegos residentes en Cataluña y de amigos catalanes de Jaime. Lampazas, sólo tres casas, se va a convertir en una rara sucursal de Las Vegas. Al final yo no podré ir a jugar, porque tengo otros compromisos, pero por supuesto que me daré una vuelta por allí para saludar a los amigos y en especial al promotor del invento, este Jaime Veiga gallego, que triunfa en Cataluña.

Ya sé que al confirmar mi ausencia como jugador, muchos habrán respirado tranquilos. No tendrían mucho que hacer conmigo. Me llamaban justamente “el tahúr de Recatelo”.

 

 

 

 

ÁNGEL Gonzalo, jefe de internacional de Onda Cero ha sido distinguido con el premio periodístico Salvador de Madariaga. Con este motivo le pregunta José Antonio Naranjo:

-¿En Europa se habla de la píldora del día después?

- No lo sé, pero en España sí y eso me preocupa, sobre todo porque tengo una niña de 17 años y otra de 13. No entiendo cómo en su momento se habló de las precauciones que había que tomar con este medicamento para que no aparecieran efectos secundarios y ahora nos dicen que puede comprarse en la farmacia como si fuera paracetamol. Yo soy de letras, pero esto no me cuadra.

 

 

 

RUÍZ Mateos habla en “El Mundo” de sus hijos y de sus empleados:”Tenemos un slogan, aquí todos somos buenos; el menos bueno soy yo, y soy buenísimo. ¡Cómo serán los demás!”. Al atípico empresario jerezano que con el nombre de Nueva Rumasa ha vuelto a levantar su imperio, le conocí cuando se presentó a las elecciones europeas y vino a Lugo a hacer campaña. Quedamos en la radio para entrevistarle y coincidió allí con Carlos Dafonte, candidato del Partido Comunista; al final hicimos una tertulia muy agradable.

P.

 

 

 

ME impresiona el accidente de Julián Lago en Uruguay y también que haya tenido que abandonar el periodismo e irse a vivir a América. Porque no podemos olvidar que por los primeros años de los 90 fue una de las grandes estrellas de la televisión con su programa “La máquina de la verdad”, que se convirtió en uno de los más seguidos logrando popularizar una frase que todavía utilizan sus colegas:”no me conteste ahora; la respuesta, después de la publicidad”.

 

 

 

ME llama por teléfono Quique Rozas para decirme que las niñas del EMEVE se proclamaron ayer en Arriondas Campeonas de España de Voleibol Infantil. Naturalmente dedicaron el triunfo a sus tres compañeras fallecidas. A esto se llama echarle valor a la vida y al deporte. Un ejemplo este del EMEVE al que nada doblega.

 

 

 

MEJORARÁ un poco el tiempo la semana que empieza, pero no crean que gran cosa. Habrá días de sol, como hoy; otros con claros, nubes y lluvias; las temperaturas máximas oscilarán entre los 19 y los 23 grados y las mínimas entre los seis y los nueve. La primavera de verdad se resiste; bueno, probablemente nuestra primavera de verdad sea esta que estamos disfrutando y padeciendo al mismo tiempo.

15 Comentarios a “Si quieres conocer a Manoliño, dale un carguiño”

  1. rois luaces

    (Urgente: Las bragas del dicho no son prendas femeninas, como tampoco las de “no se cogen truchas a b. enjutas”. brácas, desde los tiempos de Astérix y Obélix son esos pantaloncitos celtas, frente a la toga mediterránea: “quien no está hecho a bragas…”)

  2. luaces

    Yo creía que se refería a la prenda de vestir denominada BRAGA. me refiero a la braga visible,prenda elegante que protege del frío el cuello cuando es menester.o sea a la braga de cuello.

  3. luaces

    También pudiera ser la braga o bragas que se usan para aparejar cargas,suspenderlas o fijarlas :Braga,estrobo,eslinga,cadenas,etc.
    Braga de embragar,se dice en el uso de estibadores y aparejadores.

  4. María (Ferrol)

    ¿Y por qué darle tantas vueltas y no dejarlo como dice el autor del Blog, que encaja perfectamente?

  5. belen

    ¿Y por qué no? ahora ya sé mas cosas de las bragas;antes no lo sabía porque no soy muy estudiada que digamos.

  6. Ron

    Yo, como si acabara de hacer un máster en bragología o como se diga, de cualquier forma el dicho me parece que tiene más razón que un santo y que explica muchos comportamientos

  7. trifoncaldereta

    A min os que me meteron o medo no corpo foron Judas e o Charles Manson .
    No caso do Judas a cousa viña de vello , que xa na enciclopoedia Álvarez pintábano moi malvado e traidor , levando ós romanos canda Jesús ,e dándolle un bico como se foran curmáns .
    En troques , os irmanciños Macabeo cocían nun enorme pote por non ter abxurado . Os braciños dos maiores saíndo do fondo do pucheiro namentras dous soldados metían de cachola ó mais cativo para o caldo, quedaronseme gravados para sempre.
    Pero era pola Semana Santa cando o cangelo facía presa en mín. Amén dos encapuzados que na tele andaban ás carreiras moendo a paús ós negros e prendían lume á cruz – En Lugo ó parecer eran bós e camiñaban amodiño ó ritmo dos tamboriles -; en canto chegaba o paso da Última Cena , eu non podía sacar os ollos do Iscariote . E mira tí que había xentiña na carroza ! Pero eu , dalle que te pego a mirar para o do recanto , con aquela carota asañadiza e arroutada , a piques de levantar da mesa sen acabar á cea , e liscar ca bolsa dos cartos que tiña agochada aló embaixo. E logo ¡ veña ! tres noites ca luz acesa e o meu pai con aquelo de se era fillo dun tal Fenosa…¿Para qué me levarían alí ?.
    O de Manson érache outro conto . Conocíno eu na rebotica da miña tía , que era moi dada a leer a revista Hola . Naquel verán estiveron co asasinato dunha actriz con cara de anxo e de mais xente en California . Logo prenderon a varios jipis , e o mandamás era o tal .
    Aquel tipo baixiño , entangarañado , que parecía o apache Jerónimo ,escondía poderes capaces de converter a un nun matachín insaciable . Condenárono á cámara de gas , pero ó ano , chegou un listillo e acabou preso de por vida .
    Nunca un fulano fixo tanto dano . Despois de él , a xente deixou de parar ós autoestopistas e todo…
    Aínda hoxe consulto de cando en vez o interné , por ver se continúa enchironado.
    Antonte estaba.

  8. Borja

    Pero a cuento de que viene este comentario que acabo de ver,no de leer.?
    - La nota humorístico gallega que pretende tener hace tiempo está trasnochada.Bueno,aún queda quien le pueda ver chispa pero no tiene ninguna. Simplemente recuerda la ingenuidad,prólogo de la burla a o de quienes aún hacen reir por su cerrilismo

  9. VELETA

    Pués yo opino que Trifoncaldereta es un buen contador de historias. A mí me gustan. Siga usted así.

  10. habana

    Me uno a la opinión de veleta.

  11. cierto

    El encabezamiento que nos brindó nuestro anfitrión debe aplicarse sin dilaciòn al mirmidòn que durante tantos años presidió la institución.

  12. Ron

    Viva Trifoncaldereta

  13. Rafael

    Viva,Ron,contesto.Pero a mi no me gusta ni pizca,me cheira a un galego-progre,con pretensiones que no logra y desde luego no auténtico. Esta persona funciona normalmente en Castellano y emplea el otro para pretender hacer gracia o ser gracioso.

  14. Muiños

    Cada quen que o faga como lle pete,por descontado.
    Xa o nome de Trifón Caldereta,persoaxe lucense do século pasado que din que era de risa a mais de bufón e mais outras cousas.O mais seguro é que iste Trifón voluntario teña a aquel como exemplo de onde pode chegar.
    Penso que Borja,non vai descamiñado.

  15. SEito

    Trifoncaldereta animando a novos Lugos a salir a superficie . Eso e impagable .

Comenta